36 odpowiedzi w tym temacie

[rarehare]

 

Opis: Dramat polityczny oparty na powieści Michaela Dobba i na jego ekranizacji w postaci brytyjskiego miniserialu z 1990 roku. Kevin Spacey wciela się w senatora Franka Underwooda, bezwzględnego polityka, który szykuje spisek mający na celu obalenie nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Garetta Walkera.

 

Obsada: Kevin Spacey, Michael Gill, Robin Wright

 

Promo:

 

Jestem chyba na wiadomo którym odcinku i już muszę stwierdzić, że serial absolutnie spełnia wszystkie moje oczekiwania.

Bałem się, że bańka wokół tego serialu została napompowana nieco za bardzo. Okazało się jednak, że on naprawdę jest tak świetny, jak to piszą. Bardzo podoba mi się zabieg złamania granicy pomiędzy aktorem a widzem. Nieczęsto się to wykorzystuje i jest do dość ryzykowne, ale jeśli poprowadzone jest odpowiednio, daje świetny efekt. Tutaj nie jest nachalne i jednocześnie nie odrywa od właściwej historii. Fantastycznie napisane są postacie Franka Underwooda, czy Petera Russo, gra aktorska jest na najwyższym poziomie i przede wszystkim scenariusz, w którym każdy ułamek czasu jest świetnie wykorzystany. Polecam.

[Heel]

Absolutnie serial roku. W końcu pierwsza kilku odcinkowa produkcja, która z natury wcale serialu nie przypomina. Kolejna świetna rola Kevina Spacey'ego oraz bardzo dobra reżyseria. Polecam!

[neo1910]

Może nie serial roku, ale absolutna czołówka. Każda z głównych postaci znakomicie przedstawiona i zagrana. Warto zainteresować się tym serialem.

[Mdeem]

Serial absolutnie rewelacyjny, dla fanów "Boss'a" pozycja obowiązkowa!

[Wraith]

Dziwi mnie tak mało ożywiona dyskusja na ten temat, a jest o czym rozmawiać. To serial, który w moim otoczeniu albo się uwielbia albo nie znosi, budzi skrajne opinie. Wg mnie to jedna z lepszych produkcji jakie miałam okazję ostatnio oglądać, da się wyczuć wkład Finchera, ma swój mroczny klimat, który wciąga do reszty. Gorąco polecam wszystkim, a dla wielbicieli thrillerów politycznych to pozycja obowiązkowa.

[katja]

nawet nie tylko dla wielbicieli. mój chłop nie wyznaje się w ogóle na takiej tematyce, a szczerze zakochał się w hoc.

 

dla mnie ten serial wyróżnia się przede wszystkim świetnymi dialogami. jest przegadany i wspaniale zagrany; nie ogląda się go dla efektów specjalnych, dekoltu głównej bohaterki czy wyuzdanych scen erotycznych. rzadko kiedy czuję, że muszę wysilać mózgownicę przy współczesnej telewizji

[rarehare]

W sumie nie wiem, skąd te tak skrajne opinie. Być może z faktu tych wszystkich zachwytów, zawsze znajdują się wtedy ci, którym podobało się średnio, ale prezentują postawę największych hejterów. Bo nie sądzę, by monologi Franka, czy Zoe mogły budzić aż takie skrajności.

Dla mnie do końca absolutnie świetnie z kulminacją w odcinkach 10-11. Jedyne, co mi szczerze mówiąc, podeszło średnio to fakt, że sezon się nieco urywa, jakby zaraz miał przejść do drugiego. Akcja z ostatnich dwóch odcinków, mimo że w ogólnym rozrachunku najważniejsza, wydaje się nieco wyrwana z kontekstu.

Nagle te 11 odcinków o obsadzeniu Russo na gubernatora okazało się tylko przykrywką pod te dwa ostatnie, zmieniające fabułę o 180 stopni.

Niemniej dawno nie widziałem tak dobrego serialu w tych klimatach. Czekam na drugi sezon.

[Wraith]

Skrajne opinie zapewne wynikają z tego, że serial jest przegadany, co dla wielu jest synonimem nudy na ekranie.

[SirGalahad]

Chapeau bas! Dla mnie serial marzenie! Niemal wszystko jest w tym serialu takie jak być powinno – fabuła, intrygi, dialogi, postacie, aktorstwo. House of Cards wciąga od samego początku i nie można się od niego oderwać. Absolutny numer jeden z tegorocznych (a może już bardziej zeszłorocznych) nowości i w ogóle jedna z lepszych produkcji. Trudno mi porównać House od Cards z innymi serialami o polityce (Brotherhood, Boss, The Politician's Husband, Secret State) bo wszystkie uważam za kapitalne. Każdy jest świetny i każdy ma swój styl. Kto jeszcze nie widział House od Cards –  koniecznie musi zobaczyć!

 

Dzięki rarehare za napisy

Użytkownik SirGalahad edytował ten post 14.07.2013 - |01:18|

[Kiara]

(bez spoilerów)

 

Od dzisiaj ma lecieć na Ale Kino. Dobra okazja by odgrzebać wątek.

 

Bardzo dobry serial. Zdecydowanie powyżej przeciętnej i warto zobaczyć, chociaż do wybitnych go nie zaliczam. Zupełnie nie widać tego, że był robiony do internetu. Solidna jakość najlepszych kablówek. 

Nie każdy czyta www serialowe, więc dodam jeszcze, że całość ma mieć dwa sezony. Jeden już był, drugi pewnie będzie niedługo. Taka zachęta dla osób, które mają alergię na seriale dążące do nieskończoności.

 

Postać Franka jest najważniejsza i w zasadzie wszystko kręci się wokół niego, do tego jest świetnie zagrany, ale na szczęście nie przytłacza pozostałych bohaterów. Można sobie wybrać komu kibicować. Przy czym wybór wcale nie jest oczywisty. Teoretycznie łatwiej sprzyjać Frankowi, choćby ze względu na jego szczere komentarze wygłaszane do widza (super je zrobili) i fakt, że w polityce wszyscy są siebie warci, więc niech on wygra, ale o innych postaciach wiadomo na tyle dużo, że można życzyć wszystkiego najlepszego jego żonie, albo Zoe, Russo, Gillian i tak dalej. Chyba nikogo nie zaskoczę jeśli napiszę, że wiele razy cele Franka i innych są sprzeczne?

 

Spodobało mi się, że od początku widzowie są wrzuceni w wydarzenia i muszą się zorientować co i jak. Nie ma tych kretyńskich, sztucznych dialogów, które wszystko tłumaczą. Nie nadążasz z kojarzeniem kto jak się nazywa i czego chce? Nie orientujesz się jak wygląda system polityczny w USA? Masz problem.

Po drugie: tak zaczynają się najlepsze seriale. Już pierwsze minuty uświadamiają jakim typem bohatera jest Frank Underwood. Witamy w bajce dla dorosłych 

(duży spoiler)

Spoiler

Jasne było, że Frank posunie się bardzo daleko w dążeniu do celu, a jednak byłam zaskoczona. To co zrobił Russo było w najwyższym stopniu podłe. Nie tylko z powodu tego, co mu zrobił na końcu, bo tu sprawa jest jasna, ale co mu robił cały czas. I jego otoczeniu też. Na świętego nie trafiło, ale mimo wszystko. Podłe.

Po trzecie: świetna postać Claire. Złożona, z charakterem i super zagrana. Wspólne sceny jej i Franka są znakomite.

 

Z minusów - nie podoba mi się cała koncepcja na jeden z wątków, a może nawet kilka, skoro wszystko się łączy.

(też duży spoiler)

Spoiler

Mam uwierzyć, że Frank - polityczny rekin, który latami pnie się w górę, rozwija kontakty, ma haki na każdego, nikomu nie ufa i generalnie uważa się za znawcę ludzi i świetnego manipulatora, nagle kompletnie traci rozum i wplątuje się w to coś z Zoe? Jak mu się zachciało seksu, to mógł poszukać poza gronem dziennikarskim. Jeśli chodziło o osobę do wypuszczania informacji, to przez te wszystkie lata raczej powinien już kogoś mieć. A on sobie beztrosko gawędzi z ambitną dziennikarką i twierdzi, że ma ją pod kontrolą. Przebiegły Frank w momencie gry o wielką stawkę nagle staje się naiwny i lekkomyślny? Nie przekonuje mnie to.

 

Muszę się w końcu zabrać za Bossa i mam nadzieję, że tam podobne problemy są lepiej rozwiązane.

Użytkownik Kiara edytował ten post 19.10.2013 - |18:28|

[DevilDrom]

Niewątpliwie bardzo dobry serial - doborowa obsada, świetne kreacje aktorskie, inteligentne dialogi, interesująca fabuła. Ble ble ble, ble, ale przejdźmy do rzeczy...

 

Spoiler

Jasne było, że Frank posunie się bardzo daleko w dążeniu do celu, a jednak byłam zaskoczona. To co zrobił Russo było w najwyższym stopniu podłe. Nie tylko z powodu tego, co mu zrobił na końcu, bo tu sprawa jest jasna, ale co mu robił cały czas. I jego otoczeniu też. Na świętego nie trafiło, ale mimo wszystko. Podłe.

 

Spoiler

Posunięcie się do zabójstwa było przegięciem i sporym zaskoczeniem, nie tyle dlatego, że posunął się do tego, a że zrobił to osobiście, spodziewałbym się raczej zlecenia tego komuś, ale z drugiej strony okazja sama się napatoczyła. Poza tym nie widzę niczego podłego w jego zachowaniu względem Russo, to Frank uratował jego karierę polityczną, to Frank pomógł mu odbić się od dna i stanąć na nogi - zatem miał prawo go tego pozbawić. Trzeba pamiętać, że zabójstwo nie było częścią planu, mieli go po wszystkim postawić z powrotem na nogi, gdyby wszystko poszłoby zgodnie z planem to nadal zawdzięczałby Frankowi powrót na właściwe tory.

 

Spoiler

Mam uwierzyć, że Frank - polityczny rekin, który latami pnie się w górę, rozwija kontakty, ma haki na każdego, nikomu nie ufa i generalnie uważa się za znawcę ludzi i świetnego manipulatora, nagle kompletnie traci rozum i wplątuje się w to coś z Zoe? Jak mu się zachciało seksu, to mógł poszukać poza gronem dziennikarskim. Jeśli chodziło o osobę do wypuszczania informacji, to przez te wszystkie lata raczej powinien już kogoś mieć. A on sobie beztrosko gawędzi z ambitną dziennikarką i twierdzi, że ma ją pod kontrolą. Przebiegły Frank w momencie gry o wielką stawkę nagle staje się naiwny i lekkomyślny? Nie przekonuje mnie to.

 

Spoiler

To nie była kwestia pożądania, a element jej urabiania. Frank powiedział jej, że nie może mieć wyłączności na tematy które jej podrzuca, że musi jej przekazywać dalej, bo za szybko zorientowano by się, że to on jest jej źródłem informacji, dlatego też potrzebował innej dźwigni, aniżeli wyłącznie interesy - stąd też związek. Poza tym łatwiej było mu ukrywać prawdziwe motywy przekazywania jej niektórych informacji, jakoby mógł robić to dla podtrzymywania ich spotkań, aniżeli wyłącznie dla własnych korzyści. A jego gniew związany z niechęcią Zoe do kontynuowania ich spotkań nie wynikał z tego, że mieli przestać ze sobą sypiać, że czuł coś do niej, a z tego, że wyszło to z jej inicjatywy a wiemy, że Frank uwielbia kontrolę oraz ze względu na to, że oznaczało to, że nie panuje nad Zoe - tak jak myślał. 

 

A odnośnie zaufanych dziennikarzy to zapewne takowych posiadał, ale nie mógł sobie pozwolić, by powiązano go z tymi przeciekami, nie mógł używać swoich normalnych kontaktów, szczególnie że współpracował ze sztabem prezentanta podczas wyborów, zatem zapewne znali jego normalne kontakty. I gdyby ich użył to zapewne powiązaliby go z tymi przeciekami, a jego plan spaliłby na panewce.

 

Dziwi mnie za to zachowanie Zoe, że zdecydowała się zdradzić Franka i go uwalić, w końcu to teoretycznie z jej inicjatywy zawiązali współprace i od początku zdawała sobie sprawę z tego, że polegać będzie ona na tym, że wprawdzie będzie dostawać ciekawe kąski, ale jedynie te korzystne dla interesów Franka, tudzież te neutralne dla niego, nie mające z nim nic wspólnego. Nic nie uległo zmianie. Zatem skąd decyzja Zoe? Jak to mówią; nie gryzie się ręki, która cię karmi.

 

[Kiara]

Spoiler 1

Spoiler

Zgadzam się co do tego, że Russo zawdzięczał drugą szansę Frankowi i powinien o tym cały czas pamiętać. Mieć świadomość, że jak podpadnie Frankowi, to ten go załatwi (politycznie). Wtedy koniec byłby inny i może faktycznie Peter mógłby jakoś funkcjonować jako polityk mniejszej rangi, który czasem wyświadczy przysługę i dostanie coś w zamian.

 

Ale ja jako widz znam sprawę z dwóch stron i dla mnie cała ta sytuacja była okropna. Pewnie za miękka jestem i może dodatkowo zadziałał mechanizm kibicowania komuś w drodze "od zera do bohatera".

Podłe było to, że naobiecywał Russo różnych rzeczy i pomógł się podnieść z dna, a potem zrujnował jego nadzieję na naprawienie błędów i pomoc ludziom ze stoczni i swojego okręgu. Dla Franka to była zwykła zagrywka polityczna, a dla Russo bardzo ważna sprawa. W skrócie: Peter nawalił i czuł się jak śmieć, dostał drugą szansę i został zmuszony do popełnienia podobnego błędu z jeszcze gorszym skutkiem. Nic dziwnego, że pękł. Do polityki niespecjalnie się nadawał.

Najbardziej żal mi dzieci. 

 

A Frank jeszcze może oberwać za wzięcie sprawy w swoje ręce. Bardzo jestem ciekawa czy zostanie oskarżony o morderstwo, czy mu się upiecze.

 

Spoiler 2

Spoiler

Aż sobie obejrzałam ponownie scenę ich pierwszego spotkania w jego domu. Frank stwierdził, że zawsze unikał intryg z prasą ze względu na brak korzyści i potencjalne problemy. Mógł skłamać i w rzeczywistości mieć inne kontakty. Może powiedział tak żeby spławić Zoe. Ale najwyraźniej zdawał sobie sprawę z ryzyka. 

 

A jednak dał się wciągnąć. Nie przyszło mu do głowy, że skoro Zoe przyszła do niego z ofertą, od progu niemal go szantażując żeby osiągnąć cel, to pewnego dnia apetyt jej wzrośnie i rzucone informacje jej nie wystarczą? Przecież wiedział, że pisała teksty o niczym, a gdy nagle pojawiła się z próbą wejścia do superligi, reakcja Franka to "nie mogę nic powiedzieć, ale nieoficjalnie: zgoda". Tak po prostu.

 

Nie pomyślałam o tym, co napisałeś w drugim akapicie. W takim razie wykorzystał okazję, bo jakoś nie bardzo widzę jak Frank chodzi od jednego dziennikarza do drugiego i szuka chętnego do przecieków. Sam jeszcze nie wie, jak bardzo się przeliczył z wiarą w swoje możliwości kontrolowania Zoe.

 

Moja opinia: trafił swój na swego. Ambitni, a w przypadku porażki i urażonej dumy - przechodzą do planu B, knują jeszcze bardziej i planują zemstę. Podstawowa różnica jest taka, że Frank zna wartość lojalności i docenia np. Freddy'ego od żeberek, a Zoe nie liczy się z nikim. Przykładowo kolegami po fachu przejmuje się tylko wtedy, gdy są jej potrzebni. 

 

Nie wiadomo na razie, czy Zoe jest w stanie mu poważnie zaszkodzić. Nawet jeśli odkryje prawdę, musi jeszcze mieć jakieś dowody i przekonujące teorie. Napisanie czegokolwiek narobi zamieszania, ale może nie wystarczyć. 

 

Bardzo liczę na dobry drugi sezon. Zapowiada się interesująco.

 

W ogóle podoba mi się w tym serialu to, że 

Spoiler

Frank ciągle ma jakieś przeszkody do pokonania, a jednak za każdym razem spada na cztery łapy. Na razie mu się udaje, ale wrogów mu przybywa i w końcu może nie dać rady. Ciekawe jaki będzie koniec. Czy wygra i osiągnie cel, czy zobaczymy jego upadek.

Użytkownik Kiara edytował ten post 21.10.2013 - |18:30|

[SirGalahad]

A ja się będę zgadzał z Kiarą

 

Spoiler

To, że Frank popchnął karierę Ruso w żaden sposób nie pozwalało mu traktować go jako swojej kukiełki. Czy jak ktoś uratuje komuś życie, to znaczy, że w każdej chwili może go zabić? Nie. (Chodzi mi tu o abstrakcyjne zastosowanie zaproponowanej zasady, a nie o zabójstwo Russo w tym konkretnym przypadku). Wszystko co robił Frank z Russo było podłe. I to od samego początku. Bo nie robił nic, żeby mu pomóc, tylko żeby mieć właśnie kukiełkę, która będzie sterował jak chce na podstawie zdobytych i wytworzonych haków.

 

O Zoe też bym chętnie podyskutował, ale pamięć już nie ta, także powiem tylko tyle, że podczas oglądania serialu coś mi się w tym wątku nie podobało. Ale nie wchodzę w dyskusję w tej sprawie.

 

Muszę się w końcu zabrać za Bossa i mam nadzieję, że tam podobne problemy są lepiej rozwiązane.

 

To ja skorzystam z okazji i polecę Brotherhood. Nie wiem czy nie najlepsza produkcja opowiadająca o polityce.

[Kiara]

Dzięki za polecenie Kolejny serial do wpisania na listę i sprawdzenia. 

 

 

[DevilDrom]

Spoiler 1

Spoiler

Zgadzam się co do tego, że Russo zawdzięczał drugą szansę Frankowi i powinien o tym cały czas pamiętać. Mieć świadomość, że jak podpadnie Frankowi, to ten go załatwi (politycznie). Wtedy koniec byłby inny i może faktycznie Peter mógłby jakoś funkcjonować jako polityk mniejszej rangi, który czasem wyświadczy przysługę i dostanie coś w zamian.

 

Ale ja jako widz znam sprawę z dwóch stron i dla mnie cała ta sytuacja była okropna. Pewnie za miękka jestem i może dodatkowo zadziałał mechanizm kibicowania komuś w drodze "od zera do bohatera".

Podłe było to, że naobiecywał Russo różnych rzeczy i pomógł się podnieść z dna, a potem zrujnował jego nadzieję na naprawienie błędów i pomoc ludziom ze stoczni i swojego okręgu. Dla Franka to była zwykła zagrywka polityczna, a dla Russo bardzo ważna sprawa. W skrócie: Peter nawalił i czuł się jak śmieć, dostał drugą szansę i został zmuszony do popełnienia podobnego błędu z jeszcze gorszym skutkiem. Nic dziwnego, że pękł. Do polityki niespecjalnie się nadawał.

 

Spoiler

Nie było to jego zamiarem, żona go wyrolowała, w przeciwnym wypadku ustawa by przeszła i mimo zniszczenia wizerunku Russo pod koniec kampanii nadal miałby spore szanse na reelekcje z własnego okręgu, szczególnie przy wsparciu franka, który zapewne gotów byłby mu pomóc, by zaskarbić sobie lojalnego kongresmena, ale niestety nie wszystko poszło zgodnie z planem, i Frank musiał ratować sytuacje i swój misterny plan. 

 

Spoiler 2

Spoiler

Aż sobie obejrzałam ponownie scenę ich pierwszego spotkania w jego domu. Frank stwierdził, że zawsze unikał intryg z prasą ze względu na brak korzyści i potencjalne problemy. Mógł skłamać i w rzeczywistości mieć inne kontakty. Może powiedział tak żeby spławić Zoe. Ale najwyraźniej zdawał sobie sprawę z ryzyka. 

 

A jednak dał się wciągnąć. Nie przyszło mu do głowy, że skoro Zoe przyszła do niego z ofertą, od progu niemal go szantażując żeby osiągnąć cel, to pewnego dnia apetyt jej wzrośnie i rzucone informacje jej nie wystarczą? Przecież wiedział, że pisała teksty o niczym, a gdy nagle pojawiła się z próbą wejścia do superligi, reakcja Franka to "nie mogę nic powiedzieć, ale nieoficjalnie: zgoda". Tak po prostu.

 

Nie pomyślałam o tym, co napisałeś w drugim akapicie. W takim razie wykorzystał okazję, bo jakoś nie bardzo widzę jak Frank chodzi od jednego dziennikarza do drugiego i szuka chętnego do przecieków. Sam jeszcze nie wie, jak bardzo się przeliczył z wiarą w swoje możliwości kontrolowania Zoe.

 

Moja opinia: trafił swój na swego. Ambitni, a w przypadku porażki i urażonej dumy - przechodzą do planu B, knują jeszcze bardziej i planują zemstę. Podstawowa różnica jest taka, że Frank zna wartość lojalności i docenia np. Freddy'ego od żeberek, a Zoe nie liczy się z nikim. Przykładowo kolegami po fachu przejmuje się tylko wtedy, gdy są jej potrzebni. 

 

Nie wiadomo na razie, czy Zoe jest w stanie mu poważnie zaszkodzić. Nawet jeśli odkryje prawdę, musi jeszcze mieć jakieś dowody i przekonujące teorie. Napisanie czegokolwiek narobi zamieszania, ale może nie wystarczyć. 

 

Spoiler

Nie uznawał jej za zagrożenie, co było jego błędem, był przekonany, że w pełni kontroluje sytuacje. Nie informował jej też o swoim planie i motywach publikowania określonych tematów, i zwyczajnie nie docenił jej intelektu, że rozgryzie jego plan, że powiąże te wszystkie, z pozoru niepowiązane ze sobą wydarzenia w jedną całość. I przede wszystkim, że dopuści się zdrady dla sensacyjnego, ale tylko jednego artykułu, gdy w perspektywie miała liczne przecieki. 

 

Nie twierdzę, że na pewno miał inne kontakty w prasie, ale niby mocno zasłużył się w trakcie wyborów, i to raczej nie tylko wewnątrz partyjnych, zatem potrzebował kontaktów w mediach, a zakładając, że takowe miał i z nich korzystał w trakcie wyborów, to w tym przypadku nie mógł tego zrobić - potrzebował nowych, by jego niedawni współpracownicy nie powiązali go z tymi przeciekami. A może okoliczności w których się znalazł zmusiły go do skorzystania z takowych znajomości, w końcu do realizacji swojego misternego planu potrzebował zaufanego dziennikarza, który opublikuje wszystko, co mu podrzuci.

 

Nie sądzę, by Zoe była w stanie realnie zagrozić Frankowi, o ile on sam nie zrazi do siebie Douga, bo tylko on jest w stanie go pogrążyć, jedynie jego wiedza - w przeciwnym wypadku mowa jest tylko o teoriach spiskowych i pozwach o zniesławienie.

 

 

A ja się będę zgadzał z Kiarą

Spoiler

To, że Frank popchnął karierę Ruso w żaden sposób nie pozwalało mu traktować go jako swojej kukiełki. Czy jak ktoś uratuje komuś życie, to znaczy, że w każdej chwili może go zabić? Nie. (Chodzi mi tu o abstrakcyjne zastosowanie zaproponowanej zasady, a nie o zabójstwo Russo w tym konkretnym przypadku). Wszystko co robił Frank z Russo było podłe. I to od samego początku. Bo nie robił nic, żeby mu pomóc, tylko żeby mieć właśnie kukiełkę, która będzie sterował jak chce na podstawie zdobytych i wytworzonych haków.

 

Spoiler

Uczciwego człowieka nie da się oszukać, ani zmusić do zrobieni czegoś wbrew jego woli, zakładając, że użycie siły nie wchodzi w grę. Prawda jest taka, że wcale nie musiał wykonywać poleceń Franka, ale zwyczajnie przedłożył wygodne życie kongresmena nad dobro wyborców. To był jego decyzja, Frank złożył mu jedynie propozycje, do czego miał pełne prawo, a Russo miał prawo ją odrzucić mając świadomość, że każdy wybór rodzi określone skutki i ma swoje konsekwencje. Frank także znalazł się w podobnej sytuacji, ale mimo wszystko nie uległ presji, i wyszedł z sytuacji obronną ręką. 

 

Russo nie był święty, nadużywał alkoholu i narkotyków oraz sypiał z kim popadnie, mimo że miał dziewczynę, którą to twierdził, że kocha - był słabym człowiekiem. Poza tym dlaczego miałby odrzucić szanse pozyskania kukiełki, jedli nie on, to zrobiłby to ktoś inny. Frank nie jest jedynym ambitnym politykiem na Kapitolu, a Russo był słaby i podatny na wpływy, zarówno te polityków, jak i lobbystów. Oczywiście nie twierdzę, ze to, co zrobił Frank, było w porządku, ale nie demonizowałbym go z tego powodu, bo to normalka w świecie wielkiej polityki - nie licząc zabójstwa.

 

[Inuki]

Pytanko natury technicznej; wszędzie czytam, że pierwszy sezon ma 13 odcinków, tymczasem na aleKino+ mają być tylko 4. O co chodzi? To jakaś skrócona wersja? Może błąd ramówki, ale wszystkie programy mówią, że odcinek 4 jest ostatnim.

Użytkownik Inuki edytował ten post 23.10.2013 - |11:40|

[Kiara]

4 odcinki ma brytyjski miniserial z 1990 roku. Stacja pokazuje obie wersje.

[DevilDrom]

Wydaje mi się, że zwyczajnie ramówka nie wybiega tak daleko w przyszłość, na chwilę obecną uwzględnia 4 odcinki, i trzeba cierpliwie poczekać, aż do tego dojdzie, nie wdziałem jednak nigdzie informacji, że wersja na Ale Kino ma liczyć zaledwie 4 odcinki. Chyba że pomyliło ci się z brytyjskim miniserialem o tym samym tytule, to w tym przypadku faktycznie mamy do czynienia z 4 odcinkowcem. 

[Inuki]

4 odcinki ma brytyjski miniserial z 1990 roku. Stacja pokazuje obie wersje.

O, tego to nie wiedziałem, dzięki za wyjaśnienie

 

Faktycznie, wersja z 2013 jest emitowana w soboty, a ta starsza we wtorki dopołudnia i przy tych odcinkach pisze, że 4 odcinek jest ostatnim. Nie zwróciłem uwagi na rok produkcji, teraz wszystko jasne

Użytkownik Inuki edytował ten post 23.10.2013 - |12:00|

[SirGalahad]

Sorry, że po taki czasie...

 

Spoiler

"Uczciwego człowieka nie da się oszukać, ani zmusić do zrobieni czegoś wbrew jego woli, zakładając, że użycie siły nie wchodzi w grę. Prawdajest taka, że wcale nie musiał wykonywać poleceń Franka, ale zwyczajnieprzedłożył wygodne życie kongresmena nad dobro wyborców. To był jegodecyzja, Frank złożył mu jedynie propozycje, do czego miał pełne prawo, a Russo miał prawo ją odrzucić mając świadomość, że każdy wybór rodzi określone skutki i ma swoje konsekwencje. Frank także znalazł się w podobnej sytuacji, ale mimo wszystko nie uległ presji, i wyszedł z sytuacji obronną ręką. 

Russo nie był święty, nadużywał alkoholu i narkotyków oraz sypiał z kim popadnie, mimo że miał dziewczynę, którą to twierdził, że kocha - był słabym człowiekiem. Poza tym dlaczego miałby odrzucić szanse pozyskania kukiełki, jedli nie on, to zrobiłby to ktoś inny. Frank nie jest jedynym ambitnym politykiem na Kapitolu, a Russo był słaby i podatny na wpływy, zarówno te polityków, jak i lobbystów. Oczywiście nie twierdzę, ze to, co zrobił Frank, było w porządku, ale nie demonizowałbym go z tego powodu, bo to normalka w świecie wielkiej polityki - nie licząc zabójstwa."

 

Ogólnie się zgadzamy. Ale...:

"Oczywiście nie twierdzę, ze to, co zrobił Frank, było w porządku, ale nie demonizowałbym go z tego powodu, bo to normalka w świecie wielkiej polityki"

- tu się różnimy. Upadek obyczajów w żaden sposób nie usprawiedliwia złego zachowania. Zło jest złem i jego relatywizacja jest bardzo groźna.

Użytkownik SirGalahad edytował ten post 06.11.2013 - |01:39|