14 odpowiedzi w tym temacie

[johnass]

Zapraszamy do dyskusji.

Użytkownik johnass edytował ten post 19.11.2011 - |15:29|

[AeSPe]

najsłabszy odcinek serialu. Zbyt prosto zbyt banalnie. Cały czas miałem nadzieje, że serial to tylko czyjaś chora wizja przyszłości. Wtedy drugi sezon spokojnie można było zrobić z nowymi postaciami. Teraz jedyne co sobie wyobrażam jako kontynuacje, to zburzenie domu i postawienie dużego hotelu. Wtedy to jeszcze będzie miało jakiś sens. Wprowadzanie kolejnej rodziny do domu, będzie nudne, odtwórcze.

Ale całość serialu, oceniam na 7+ . Gdyby nie zakończenie dałbym ocenę o 1 pkt wyższą.

[Tom_Logan]

Czy ja wiem czy najsłabszy. Cały odcinek to definitywne zamykanie większości wątków z całego sezonu. Nazwałbym to bardziej epilogiem niż finałem. Mały Tate rosnący na psychopatę jak jego ojciec chyba jedynym cliffhangerem. Nie wiem co nam twórcy szykują na drugi sezon ale poza tą ostatnią sceną to historię rodziny Harmonów uważam za zamkniętą oby tylko tego na siłę nie zepsuli.

[xetnoinu]

Mam kłopot z oceną tego odcinka.

Pomysł był bardzo dobry - nasze trupiaki odwaliły parodię samych siebie. Scena z Benem jako lateksiakiem i patrosząca mu flaki żona - bardzo odstręczająca - niezły dystans mają do siebie całkiem świeże dusze uwięzione w domu.
Z namaszczeniem powtórzono cały schemat z nowymi lokatorami - też ironizując, co do rozwiązań fabularnych z poprzednich odcinków.

Pojawił się też, w pełnej sile, wątek wzorcowej amerykańskiej rodziny - klasy średniej: kryzys tej klasy w wymiarze osobistym i finansowym (scena przed przeprowadzką); samodoskonalenia się jednostek (wiolonczela -he he Sam C. też to wybrała), pustej pogoni za zyskiem (bierzemy tylko czeki a wiemy, że leczenie nie działa), dbania o wizerunek (scena u fryzjerki), trzymania rodzinnych brudów w szafie (nawet dosłownie). Kwintesencją tego amerykańskiego snu - w którym kowale własnego losu biorą sprawy w swoje ręce dążąc do osobistego szczęścia (przeganiają lokatorów i organizują swoją rodzinną szczęśliwą kooperatywę) - jest zapalenie lampek. To też wymowny amerykański symbol kraju, gdzie prezydent (a ściśle pierwsza rodzina USA) aktywnie uczestniczy w włączaniu żaróweczek ulicznej iluminacji choinki z numerem jeden.

I jakże są dobroduszni - amerykańscy zmarli chronią przed złem "europejskiego" latynosa z Hiszpanii

Pozostawiono otwarty wątek syna zrodzonego z ducha. Jest genetycznym psychopatą, Bestią (przednią gwardią Antychrysta), czy może samym Antychrystem? Ma jednak godną matkę zastępczą - pewnie znowu pieski będą miały żarte;)

Powyższa koncepcja - była trafnym podsumowaniem sezonu - nawet takim z pretensjami - bo nie dotyczyła akcji a przedstawiła gorzką diagnozę, groteskę amerykańskiego snu - historii amerykańskiej rodziny.
Ona i po trupie będzie ów amerykański sen wcielać w życie - choć zakłamanie i dulszczyznę obnażano dokładnie w każdym odcinku - nawet w ujęciu historycznym.

I byłaby dycha za ambitny nawet epilog ale......

Realizacyjnie zdecydowano się na stylizację snu a narracyjnie nieprawdopodobnie zwolniono tempo. I coś tu nawaliło. Ciężko się to oglądało mimo, że merytorycznie właściwie wszystko w scenariuszu mi z grubsza odpowiadało. Wątków na sezon drugi pozostawiono całe tony. Ale coś nie grało.

I odpowiedź jest w .... he he w Weselu. Wyspiański dokonał diagnozy społeczeństwa w domostwie podczas kilkudniowych uroczystości weselnych. AHS takiej diagnozy dokonuje, pokazując rok z życia amerykańskiej rodziny everymanów. Finałem jest swoisty letarg - kontynuacja tego wszystkiego, co poddano krytyce. W AHS ta kontynuacja pokazana jest w konwencji snu. Brakuje jednak kompozycyjnej klamry. Geniusz Wyspiańskiego zaowocował chocholim tańcem. Wajda, w mistrzowskiej ekranizacji, w finale nagle zwalnia narrację, nieomal ją zatrzymuje, cichnie huk i muzyka wesela i w konwencji mary- snu i dymu Niemen snuje chocholą pieśń.

Finałowy dwuodcinek tej dramaturgii narracyjnej nie miał. Ja bym otworzył odcinek piosenką Sinatry Love and Marriage - dyskusja Bena i Viv na temat przeprowadzki i nowego startu ich małżeństwa. Akcję wypłaszania rodziny europejskiego latynosa zrealizowałbym techniką jednego ciągłego ujęcia w rytm jakiejś mrocznej ale śmiesznej melodii a po odpaleniu choinki - na koniec rozmowy Hayden i Tate'a - dałbym ponownie takty z Sinatry.

A małego rogatego chłopczyka zilustrowałbym nie kill-gwizdaniem (wiemy czyj to syn i to było niepotrzebne powtórzenie) a jakimś rasowym omen-egzorcysto-drakulowym kawałkiem np z Kilara albo z Pendereckiego z lat 60. I ciary by przeszły.
Wtedy akcent - że DOM znalazł sposób, by zło wydostało się na zewnątrz - byłby mocnym memento serialu.

Za złą oprawę muzyczną i niedopracowany rytm narracji odejmuję punkcik z dychy:

9/10

Użytkownik xetnoinu edytował ten post 23.12.2011 - |20:43|

[Forceman]

Wyjątkowo słabo po bardzo dobrych poprzednich odcinkach. Czekałem na motyw z synem Teta, ale nie podobało mi się to jak go ukazali. Już znacznie lepiej wyglądałby motyw w stylu dziecka z złowieszczym spojrzeniem jak w Omenie, niż radosny bujający się smark.

[Lobo]

troche się zawiodłem. Odcinek nawet trzymał poziom ale strasznie to jakoś wyszło błahe na koniec(btw jakim trzeba być idiotą żeby wrócić do tego domu i to z niemowlakiem). Taka nam wyszła rodzina adamsów, niby straszni ale jakoś nie bardzo. Mogli pociągnąć jakieś naprawdę ciekawe rozwiązania, a poszli w taką sielankę świąteczną na koniec.

Można to potraktować trochę jako prolog do historii chłopca(zwłaszcza, że mają ponoć wymienić obsade i zmienić miejsce akcji). Ale nie wiem czy to będzie ciekawe. Sezon 2 "antychryst chodzi do przedszkola", sezon 3 "szatan z siódmej klasy" (btw psychopatyczny nastolatek i mięczak w jednym ma być szatanem?) . Mam wrażenie, że sami nie wiedzą gdzie chcą pójść z tą historią. A nie ma nic gorszego niż historia pisana na bieżąco.

[rasdel]

No i dotarliśmy do końca. American Horror Story był serialem który zdecydowanie wypełnił u mnie pustkę po SGU, niby inna tematyka, inne seriale ale to właśnie na ten czekałem równie niecierpliwie co na SGU a czasami nawet jeszcze bardziej przebierałem nogami.

Pierwszy sezon według mojej opinii trzymał solidny poziom, z odcinka na odcinek robiło się ciekawie. Niewątpliwie smaczku dodawały flashbacki na samym początku, za każdym razem byłem ciekawy: "o co oni znowu wymyślą! ". Ale żeby nie było tak ciągle różowo, to przyznam, że pod koniec sezonu trochę już mnie ta produkcja zaczynała nudzić. Może nie nudzić tak straszliwie ale do tej pory byłem przyzwyczajony do ogólno-amerykańskich stacji które puszczały swoje seriale i robiły im często przerwy w trakcie ich emisji (FOX, NBC, ABC itp). Wtedy uważałem, że to jest najgorsze co może owa stacja robić, teraz wydaje mi się, że takie przerwy są potrzebne z prostego powodu. Nagłe wyemitowanie dajmy na to dużej ilości odcinków na początku cieszy, potem już trochę ma się dość. Wydaje się, że jest tego po prostu za dużo. Dlatego wolałbym więcej odcinków pierwszego sezonu AHS ale z przerwą w środku może nie aż tak długą jak niegdyś Syfy przy SGU (4 miesiące).

Pomysł jak i koncepcja twórców była zgrabnie przemyślane, mieliśmy Constance, Moirę, Tate'a. To właśnie te postacie napędzały ten pierwszy sezon mimo iż głównymi bohaterami nie byli. W drugim sezonie ta koncepcja ma się zmienić, nowy nawiedzony obiekt, nowe postacie, na początku wydawało mi się to infantylne. Ale jakby się zastanowić, to pomysły na drugi sezon AHS z aktualnym domem szybko by się skończyły i byłby bardzo naciągane (bo ile duchów może się zmieścić w jednym domu?! Już teraz był tłok, pomyśleć bo by było później). Mieliśmy dostać odpowiedzi i w sumie jestem zadowolony, odpowiedzi były ale i pojawiły się nowe ciekawe wątki (dziecko) które prawdopodobnie nie doczekają się rozwinięcia w drugim sezonie.

Podsumowując: dobry serial który bez wątpienia zasłużył na drugi sezon. Niecierpliwie na niego czekam. A jeśli miałbym oceniać cały pierwszy sezon to mocne 9/10.

[cymrean]

(...) odpowiedzi były ale i pojawiły się nowe ciekawe wątki (dziecko) które prawdopodobnie nie doczekają się rozwinięcia w drugim sezonie.

Na pewno nie będą. Ryan Murphy ogłosił, że drugi sezon będzie to kompletnie inny nawiedzony dom z innymi bohaterami.

[rasdel]

Tak ale że inna nie oznacza, iż nie będzie nawiązań.

[delta1908]

I po finale. Mam podobne odczucie na temat całości co @rasdel, czyli w końcówce ten serial trochę mnie zmęczył. Nie powiem, produkcja jak najbardziej świeża i inna od pozostałych seriali, które było mi dane w ostatnim czasie oglądać. Było interesująco, a momentami wręcz bardzo, ale w końcówce jakby zabrakło odrobinę pary w lokomotywie.
Trochę już mnie męczyło, że cała akcja dzieje się w tym domu, był moment w którym Vivien trafia do psychiatryka i liczyłem, że może akcja przeniesie się tam i coś ciekawe z tego wyniknie, ale zupełnie to zbagatelizowali, a szkoda.
Piwnica, w której działa się pierwsza scena serialu i na wspomnienie której miałem stracha żeby zejść do niej u siebie w domu, po kilku odcinkach była tylko kolejnym pomieszczeniem w domu i nie wywoływała już u mnie żadnych emocji. Chyba wyeksploatowali ją za bardzo na początku sezonu i później nie robiła już takiego wrażenia.
Co do postaci to główna para czyli Ben i Viv irytowali mnie z odcinka na odcinek coraz bardziej i wręcz miałem momenty, że nie mogłem ich słuchać czy oglądać. Dopiero w ostatnim odcinku ich wątek trochę się zmienił co wyszło zdecydowanie na korzyść.
Z plusów to wszystkie retrospekcje z początku prawie każdego odcinka, bardzo fajnie to wszystko wyszło.
Co do cliffa na koniec finału to zastanawiam się jak to połączą w całość jeśli faktycznie drugi sezon ma się toczyć zupełnie gdzieś indziej.
Kolejny sezon jak najbardziej obejrzę bo mimo wszystko była to jedna z ciekawszych nowości tej jesieni.

[cooky]

Kilkakrotnie zabierałam się do tego odcinka i za każdym razem coś odciągało mnie od komputera. Za piątym czy szóstym razem wreszcie udało mi się obejrzeć do końca. I powiem szczerze, mam mieszane uczucia. Spodziewałam się jakiegoś trzęsienia ziemi, ale się nie doczekałam. Zrobiło się jakoś tak łzawo. Ben również umarł, to akurat zbyt dużym zaskoczeniem nie było. Bardziej zdziwiłam się, że jego śmierć nagle zmieniła relacje z Vivien. Wcześniej koniecznie chciała od niego odejść. Miała mu za złe wszystkie jego zdrady i kłamstwa, a teraz po prostu stwierdza, że może być dobrym tratą i temat zamknięty. Coś za szybko to poszło. Potem cudowne odnalezienie martwego dziecka, Moira jako matka chrzestna, choinka, Kolędy… Jednym słowem – wielka, szczęśliwa choć martwa rodzina. No i Tate zakochany na zabój w dziewczynie, która już go nie chce.

Bardzo fajna akcja z nowymi lokatorami domu. Pani od nieruchomości będzie teraz miała twardy orzech do zgryzienia.

Tate junior. Jeśli już jako trzylatek był w stanie zaszlachtować opiekunkę, to co będzie, gdy trochę podrośnie? Mam nadzieję, że pojawi się jeszcze w drugim sezonie. Ciekawe, czy do tego czasu zrobi również porządek z przybraną mamuśką?

Odcinek naprawdę niezły, choć nie tak dobry jak wcześniejsze. Wątki ładnie się pozamykały. Ben przyznał, że jest sukinkotem, a Constance odnalazła w końcu sens życia. Ta jej natchniona pochwała macierzyństwa. Po prostu rewelacyjna.
Nie wiem, czy następny sezon będzie trzymał tak wysoki poziom, ale na pewno będę go oglądać. Może pojawi się Freddy Krueger?
Pozdrawiam.

[rasdel]

Heh, kobieta to jednak jest zmienna

I powiem szczerze, mam mieszane uczucia.

a na koniec

Odcinek naprawdę niezły

[cooky]

Och, to prostu przykład "stałości niewiesciej".

Może niepotrzebnie nastawiałam się na "dychę". Poziom serialu rósł z odcinka na odcinek i byłam pewna, że finał będzie pełen fajerwerków, gdy tymczasem klimat zrobił się strasznie familijny. Co jednak nie oznacza, ze odcinek był kiepski. Był niezły, ale do genialnego trochę mu brakowało.
Pozdrawiam.

[rasdel]

To był tylko niewinny żarcik, nie musiałaś się tłumaczyć

[xetnoinu]

He he, @Rasdel - no nie musiała się tłumaczyć Bo Cooky dała za ten odcinek 7/10 a na przykład za dziesiąty ep dała 9/10. Czyli 7 to "naprawdę niezły" a 9 to "fantastyczny odcinek". Co faktycznie potwierdza jej stałość niewieścią - i potwierdza damską tezę, że nasze chłopskie mózgi (ojjjj, mój też), po sylwestrowym zakrapianiu, potrzebują nieco czasu na powrót do trybu bezpromilowego Zdrówko!

Użytkownik xetnoinu edytował ten post 06.01.2012 - |12:28|