49 odpowiedzi w tym temacie

[vinci16]

Moja ocena 9,5

+
- Rodney ,swoją drogą moim zdaniem najlepszy aktor w atlantis
- Fajna scenka z pifkiem i prawdziwa przyjaźń
- Miejscami mogła mała łezka zakrążyć wokół oka
-
- to co wszyscy- woda,wiadomo

Powiem, że Atlantis z odcinka na odcinek ciekawszy. Szkoda, że to już koniec. Boje się żeby nie zrobili takiego tricku jak z Arc of true w tym pełnometrażowym.

[lucasd]

watek Rodney-Keller

od dawna byl prowadzony, mniej wiecej od odcinka z sztuczka barowa. , wiec sie nie zdziwilem...
Ale jak widze reszta miala problemy...

[Atlantis]

Co do wody to wydaje mi się, że w Watergate sytuacja wyglądała trochę inaczej - tam całe wrota były zanurzone głęboko pod wodą (pomijamy kwestię mikroorganizmów), a więc można powiedzieć bardzo obrazowo, że znajdowały się na planecie o atmosferze z wody. ;P A wrota najwyraźniej są tak skonstruowane, że atmosfery planet z jednej i drugiej strony się nie mieszają (w przeciwnym razie od nas uchodziłoby powietrze i w całej bazie byłoby bardzo wietrznie po wybraniu adresu takiej planety jak ta z "Message in the Boutle", o wszystkich wrotach na orbicie w SGA nie wspominając ).

Tutaj jednak mieliśmy do czynienia z dość silnym strumieniem wody bieżącej spływającym z lodowca. A jak wiemy z "Prisoners" płyny mogą być transportowane przez Wrota. Dla nich to była właśnie taka sytuacja - skierowano na nie strumień cieczy "do przesłania" na drugą stronę. Wrota mają swój program, ale nigdy nie powiedziano, że są inteligentne. Nie muszą zawsze prawidłowo interpretować warunków panujących dookoła.

Zastanawia mnie jednak inna rzecz. Czym technicznie rzecz biorąc różniło się usunięcie tego pasożyta od wyciągnięcia komuś z głowy Goa'ulda? Przecież teraz przy pomocy asgardzkiego teleportera i czujników to banalnie prosty zabieg. Tymczasem okazuje się, że "robal" sam wyszedł przez dziurę wywierconą w czaszce, panicznie uciekając przed promieniowaniem i co? Nie zrobił przy tym najmniejszej krzywdy Rodney'owi!

[Bard13]

6/10

Dobry aktorsko, mało ciekawy fabularnie odcinek.
Jak zwykle wspaniałe uleczenie na końcu, bo robal sam wylazł i nie trzeba było całej czaszki otwierać. Brawo za farta.
Baardzo lubię odcinki wszystkich seriali, po których śmiertelnie chorzy/ranni czują się znakomicie bez żadnych śladów urazów.

[Halavar]

Kolejny już fajny odcinek SGA:) Owszem, może nie tak widowiskowy i ciekawy jak poprzednie, ale miło się go oglądało.

Ocena: 8

PLUSY:

+ odcinek z cyklu wszystko o McKay'u:) Już było kilka takich odcinków, w których to przewodnią rolę sprawował McKay i jeśłi dobrze pamiętam, to wszystkie były bardzo dobre. I w tym wypadku również. Brawa dla Davida Hewletta za aktorstwo, gdyż przez większość odcinka musiał grać inną postać niż dotychczas, nie tego McKaya którego znamy z serialu, który błyszczy wiedzą, docinkami, gestykulacją, inteligencją itd. Zamiast tego McKay widzimy schorowanego, umierającego McKaya, ktory jedyne co to powoduje litość u wszystkich. Bardzo łandie ta zmiana wyszła i miło się oglądało innego McKaya. Jeszcze raz brawa za to:)
+ jakby nie patrzeć to odcinek trzymał w napieciu. Wpierw widzimy tzw. koniec historii, czyli bardzo chorego Rodney'a którego odwiedza siostra aby pożegnać się z nim. Potem widzimy co sie dzialo wcześniej, na przemian z terażniejszością, aby potem zobaczeć, ze to jednak nie koniec historii, i o dziwo Ronan Dex okazuje się wybawcą McKay'a. Od początku byłem jednak przekonany, że Rodney wyzdrowieje jakoś, ale bardzo ciekawiło mnie to, w jaki sposób się to stanie.
+ miło iż kiedyś rozpoczęty wątek Keller- McKay nadal jest kontynuowany i na serio coś z tego wyrośnie pod koniec sezonu. Czyżby wreszcie jakaś para wśrod głównych postaci serialu? Według mnie to byłby fajny akcent na zakończenie serialu:)
+ pdobał mi się pomysł z wideodziennikiem McKay'a. Owszem pomysł nie jest nowością w serialu, pamiętam odcinek w ktorym fabułę poznawaliśmy również w zapisach wideo, jakie nagrywał Rodney. Ale tutaj zapiski miały inny wymiar, tzn. były obrazami postępów zanikania "normalnego McKay'a" i swoistym pożegnaniem.
+ plus za miły akcent nawiązujacy do Stargate SG-1 czyli wysyłanie MALP-a na planetę przed wysłaniem drużyny. Ciekaw jestem, czy od teraz już zawsze tak będzie, tak jak zapowiedział Woolsey.

MINUSY:

- wstęp i rozwinięcie nieproporcjonalnie rozwinięte w stosunku do końcówki odcinka, która zdecydowanie za szybko się rozegrała. Liczyłem na jakąś mowę końcową McKay'a, pożegnanie z przyjaciółmi, buziak dla dr Keller, jakieś komplikacje w czasie operacji, atak Wraith albo coś jeszcze. Zaś tutaj wyszło to dość dziwnie, tak jakby scenarzyści zapomnieli, że do końca odcinka zostało kilka minut i trzeba szybciutko zamknąć wątek i na koniec pokazać zdrowego już McKay'a
- piwo na Atlantydzie? I co jeszcze dziwniejsze nie było ono w jakimś zamykanym na klucz magazynie ale normalnie w pokoju Shepparda. To nawet w amerykańskich bazach wojskowych zagranicą nie można pić alkoholu na terenie bazy, a jedynie poza nią i po służbie, zaś tutaj mamy do czynienia z placówką międzynarodową na obcej planecie w innej galaktyce ciągle narażonej na ataki, wiec trzeźwość powinna być rygorystycznie przestrzegana. Jakoś nie mogę uwierzyć w to, że IOA zezwala na transport piwa na Atlantydę i na jego spożywanie tamże.

[MacGyver]

Co by nie mówić.Dawid Hewlett gra po prostu przecudownie.Na początku nie mogłem wyrobić ze śmiechu,ale jak się połapałem,że to nie są wygłupy Rodney'a to zacząłem się przejmować.Czyżby chcieli się pozbyć MacKay'a jak Carson'a ? Raczej nie,aczkolwiek chciano w widzach wymusić wzruszenie i zastanowienie.Co by było,gdyby Rodney'a zabrakło ? Otóż odpowiedź każdy zna.

Ba ! Nawet Ronan by tęsknił

A akcja z browarem niezła Czyżby plagiat sceny z Hellboy'a 2


6 + ale w zasadzie tylko dla Rodney'a

[baalbdg]

Pierwsza moja wypowiedz o SGA, wiec odrazu zaznaczę, ze jestem uprzedzony do tego serialu i uważam go za młodszego i o wiele gorszego brata SG-1, a w moim przypadku to nawet nie chcianego, wolałbym, żeby pomysły wykorzystane w 5 sezonach (oczywiście te nieliczne, które nie są kopiami innych odcinków sg-1) stanowiły podstawę dla powiedzmy jeszcze dwóch sezonów SG-1, które w przyzwoity sposób zakończyły by serię na tylko jednym serialu. Przechodząc już do tego konkretnego odcinka... Zgadzam się z przedmówcami, że jeden z najlepszych odcinków SGA, co prawda w tym sezonie lepszy moim zdaniem jest 5x04, ale The Shrine trzyma dobry poziom... Znakomita relacja Rodney-John, oraz jak zwykle dobra rola Ronana. Może to nienajlepsze miejsce, ale chciałbym nadmienić, że Teyla jest, w moim mniemaniu, najgorszą i totalnie nie potrzebną postacią w serialu, zaś Woolsey jest najlepszym dowódcą na Atlantydzie (Dr. Elizabeth, po prostu nie trawię, zaś obecność płk. Carter, była chyba nieudaną próba uatrakcyjnienia serialu, była jakaś taka niewyraźna) A wracając do oceny odcinka: 8.5

Nie podoba mi się, że twórcy rozwijają wątek Rodney-Dr. Keller, a milczą o relacjach Ronan-Dr.Keller...

[Pawel]

Zaskakuje mnie ten sezon. Kolejny bardzo dobry odcinek. Tylko jak zwykle czegoś zabrakło. Tym razem, moim zdaniem, zabrakło pokazania powrotu skoczkiem na Atlantydę po udanej operacji na McKayu. Ja wiem że skoczek był zamaskowany ale przecież musieli wybrać adres i poczekać na otwarcie wrót, więc przez ten czas Wraith mogliby otworzyć ogień, w końcu po tym jak wysłana została ta sonda mogli się spodziewać że coś jest grane. No ale to tylko drobny minus.

Ocena: 9/10.

[Dreddenoth]

zero walk strzelania, wybuchów intryg obcych, a jednak bardzo dobry odcinek, podobała mi się scena na mostku przy piwie. Bardzo sympatyczne wspomnienia tego aroganckiego buffona przez innych z drużyny. Podobał mi się tez watek miłosny który pojawił się w ostatnim odcinku 4serii. A zastanawiałem się czy tamto uczucie wynikało z przypadku czy może z czegoś więcej. bardzo dobry odcinek

[Sagasimon]

jeden z trzech odc, na ktorych zawsze rycze jak bobr... (pozostale to Sunday i The Last Man) Hewlett swietnie sobie poradzil z pokazaniem regresji McKay'a, nagrania pokazujace rozwoj 'choroby' sa pelne emocji i wzruszajace... super, ze wraca Jeannie, szkoda ze akurat w takiej sytuacji. moment, kiedy nie moze zniesc widoku swojego brata w jego stanie i wychodzi z sali... bardzo poruszajacy. nie rozumiem czemu wiekszosc jest tak bardzo przeciwko zwiazkowi Jennifer i Rodney'a... moim zdaniem sa super razem. Keller doskonale umie sobie poradzic z arogancja McKay'a i sprowadzic go do poziomu (co mozemy zaobserwowac w Brain Storm - gdzie na dodatek Keller wyznajac milosc Rodney'owi uzywa tych samych slow co on na nagraniu video.... ach i och ) popieram w 100%! kolejny wielki plus tego odcinka (i kolejny wybuch placzu) to przyblizenie przyjazni Rodney'a z John'em. Scena na pomoscie/przystani (jak zwal tak zwal... *pier* ), kiedy McKay probuje sie pozegnac... 'You're a good friend Arthur' <3 potok lez z mojej strony cala druzyna ryzykowala zycie aby dostac sie do 'swiatyni', aby moc sie pozegnac. kocham SGA miedzy innymi wlasnie za to! za ta rodzinna atmosfere pomiedzy czlonkami druzyny... nazywajcie mnie heretyczka, ale w SG-1 tego az tak nie widze... przyjazn, oddanie - jak najbardziej, ale nie jest tak rodzinnie

Użytkownik Sagasimon edytował ten post 23.12.2011 - |03:09|