Rebis zaczyna od książki Webera: Bolo! z 2005 roku, "ponieważ przedstawiono w nim historię rozwoju pojazdów bojowych z rodziny Bolo, kalendarium oraz informacje na temat najważniejszych jego typów (...)". Natomiast nie zamierzają się ograniczyć tylko do jednego autora.
Pełny zakres książek, zgodnie z angielską wiki obejmuje:
- Laumer, Keith: Bolo: Annals of the Dinochrome Brigade
- Laumer, Keith: The Compleat Bolo
- Laumer, Keith: Rogue Bolo
- Laumer, Keith: The Stars Must Wait
- Stirling, S. M.; S.N. Lewitt, J. Andrew Keith, Todd Johnson, Mike Resnick, Barry N. Malzberg, Christopher Stasheff, Mercedes Lackey, Larry Dixon, David Drake: Bolos Book I: Honor of the Regiment.
- Stasheff, Christopher; S. M. Stirling, S. N. Lewitt, Shirley Meier, Karen Wehrstein, Todd Johnson, William R. Forstchen: Bolos Book II: The Unconquerable
- Evans, Linda; Robert R. Hollingsworth, David Weber: Bolos Book III: The Triumphant
- Weber, David M.; S. M. Stirling, John Mina, William R. Forstchen, Robert Greenberger, William H. Keith, Jr., Todd Johnson, Steve Perry, John DeCamp, Mark Thies, Linda Evans: Bolos Book IV: Last Stand
- Keith, William H.; Mark Thies, John Mina, J. Steven York, Dean Wesley Smith: Bolos Book V: Old Guard
- Smith, Dean Wesley; J. Steven York, Linda Evans: Bolos Book VI: Cold Steel
- Keith, William H.: Bolo Brigade
- Keith, William H.: Bolo Rising
- Keith, William H.: Bolo Strike
- Weber, David M.: Bolo!
- Ringo, John; Linda Evans: The Road to Damascus
- Weber, David M.: Old Soldiers
A teraz co do samego Bolo!, gdzieś natknąłem się na informację, że Weber tylko zamianił statki na czołgi, treecaty na integinetne czołgi itd. itp. I po przeczytaniu dwóch z czterech opowiadań w książce mógbym szczerze zaprzeczyć, jednak już będąc w trakcie trzeciego, muszę się zawahać.
Pierwsze opowiadanie: I wiele mil, to historia prototypu Bolo XXIIIB Nike, która jako jedna z pierwszych jednostek była wyposarzona w pełną sztuczną inteligencję.
Drugie opowiadanie: Zdrajca, to historia pościgu Bolo XXVD Artur, za "zdrajcą" i "dezerterem" (również Bolo XXVD) Lancem.
Oba opiadania, oczywiście poza odrobiną akcji, opowiadają raczej problem szczutcznej inteligencji. Typowe pytanie dubito ergo cogito, cogito ergo sum (wątpię więc myślę, myślę więc jestem) i próba jego rozwiązania. Czy sztucznej ineligencji przysługują ludzkie cechy, czy można taki wytwór traktować jako równego sobie, czy jednak jako rzecz?
Trzecie opowiadanie: Z tarczą - Historia kadeta, który ze względu na wojnę ma trochę inną (przyśpieszoną) akademię. Na razie o tym nie mogę nic napisac, po za tym, że ów kadet trafia na nauki do przeszło 120 letniego Bolo XXVIIIG.
No i odnośne tego zawahania się, jak pisałem nie ma tu takiej więzi między dowódcą a Bolo, jak między treecatem a adoptowanym, jednak jest już wspomnienie, że Bolo XXXII wyposażone sa w "sprzęg neuronowy", który pozwala na natychmiastową wymianę informacji między maszyną a człowiekiem. Co z tego wynika - muszę dopiero przeczytać.
Książka poza tym zawiera czwarte opowiadanie: Czas śmierci, oraz Krótką techniczną historię Bolo, Ogólne uwagi o uzbrojeniu, Krótka historia wersji rozwojowych pojazdow z rodziny Bolo i Dane taktyczno-techniczne.
Znajac życie, to wielu ludzi (inwe do ciebie piję), będzie narzekać na sztuczne relację u Webera - tylko czego oczekiwać przy kontakcie ze sztuczną inteligencją?
Ogólnie zapowiada się niezgorsza seria, ale też nie wiadomo jak inni piszą, bo co by nie mówić o Weberze, to czyta się go lekko i przyjemnie.
Ahh byłbym zapomniał, Bolo! przetłumaczył Jarosław Kotarski, ten sam który tlumaczy Honor, więc podobieństwa w tekstach będą (i moim zdaniem momentami są) raczej wyczuwalne.
edit: Przepraszam pierwszych czytających za literówki, ale mam problemy z maszyną z której piszę i wolałem wysłać tekst, niż pisać go na nowo.
Użytkownik Toudi edytował ten post 23.03.2009 - |16:23|