29 odpowiedzi w tym temacie

[Madi]

czyżby dalsza część piosenki, którą nasza bohaterka nuciła? poprzednia cześć jak zwykle powalająca
pozdrawiam

[igut214]

Nie <3 to jest coś, co napisałam wczoraj, jak zaczęłam czytać kolejną książkę z cyklu "Świat Czarownic" Andre Norton ^^. Jej początek mnie zainspirował, a właściwie pierwsze zdanie. W kolejnej części też będzie piosenka . Na razie napisałam tylko początek samej kolejnej części, ale skrobanie się zaczyna .

http://kwejk.pl/obrazek/265965 -

- jibbing wymiata!

Użytkownik igut214 edytował ten post 15.07.2011 - |19:52|

[igut214]

Nie wierzę, że tak długo nic nie dodawałam, ale po prostu nie miałam pomysłu co do kolejnej części. Przepraszam wszystkich, którzy czekali, aż coś dodam, ale teraz kolejne wpisy będą pojawiały się z dużym poślizgiem. Niestety. Mam nadzieję, że nie jesteście na mnie źli. Po prostu nowa szkoła nałożyła na mnie dużo więcej obowiązków, niż miałam w gimnazjum. Życzę miłej lektury .


Ika Lunius Eris V

Obudziłam się po bardzo dziwnym śnie. Wszędzie panowała pustka oprócz lustra, które stało przede mną. Wpatrywałam się w swoje odbicie. Tym razem miałam na sobie nie piękną biało-niebieską sukienkę, lecz jakąś dziwną, białą tunikę sięgającą mi do połowy uda. Z tyłu było jakby rozcięcie zawiązane w dość prosty sposób. Przez ten cienki strój chłód przenikał z niezwykłą łatwością, przez co trzęsłam się z zimna. Moje włosy swobodnie opadały na plecy i uda, a kilka niesfornym kosmyków zawieruszyło się pod tuniką. Ja i moje odbicie wyglądały identycznie, jednak coś było nie tak. W jakiś sposób różniłyśmy się od siebie. Było to jednak głębsze i bardziej skomplikowane, niż na pierwszy rzut oka mogło się zdawać. Od tej drugiej emanowała pradawna aura mocy tak trudnej do pojęcia i zupełnie różnej od wszystkiego, co znamy, że nawet najbardziej wybitny filozof nie pojąłby istoty tego niesamowitego istnienia. Moc żyła własnym życiem, a nie znane mi alter ego wiedziało, jak ją ujarzmić i wykorzystać do własnych celów. Ta druga była jej władczynią, Przodkinią.
- Już niedługo Lyro. Wkrótce w twoim świecie nastąpi przełom. Słuchaj moich wskazówek, a wprowadzę twój lud ku właściwej drodze rozwoju. Twe marzenie się ziści.
Po tych słowach lustro zniknęło i pozostałam w pustce sama. Zupełnie sama.

***

W tradycji mojej planety sny mają szczególne znaczenie. Niektóre traktuje się tylko jako wskazówki, inne jako zapowiedzi ważnych wydarzeń. Wydawane są specjalne senniki: dla dzieci, panien, młodzieńców, jak i zarówno dla osób zamężnych czy np. w średnim wieku. Swobodnie opowiada się o sennych widziadłach w gronie rodzinnym i interpretuje się je z pomocą owych książek. Jednak sen podobny do tego, jeszcze nigdy nikomu się nie zdarzył lub nikt go nie ujawnił. Moja podświadomość, druga część osobowości zapowiedziała przyszłe wydarzenia. To naprawdę było zaskakujące.
Leżałam na prawym boku w świeżej, pachnącej pościeli, pod głową miałam miękką poduszkę, ale pod kołdrą było mi bardzo gorąco. Chciałam ją z siebie zrzucić i ochłodzić twarz rześką wodą z górskiego strumienia. Popatrzeć na rozgwieżdżone niebo, zobaczyć spadającą gwiazdę i zatańczyć na łące w mojej zwiewnej białej sukni wyszywanej złotą nicią. Nie myśleć o troskach i trudnościach dnia codziennego ani o miejscu, w którym obecnie byłam. Jednak nie miałam mocy teleportacji i musiałam pogodzić się z rzeczywistością. Musiałam otworzyć oczy i zmierzyć się z czekającymi mnie sytuacjami.
Słyszałam krzątających się ludzi, ciche rozmowy. Czułam się tak, jakby plotkowano o kimś i obawiano się, że to usłyszy. Tym kimś mogłam być ja. Zaciekawiła mnie jedna z tych rozmów, gdyż głosy wydawały się znajome.
- Jak ona przywołała tak wielką energię i kim jest ta Luna Deneris? – Powiedział lekko podenerwowany pierwszy głos. Z pewnością należał do mężczyzny, jednakże nie pasowałby on do dzielnego wojownika, ale tchórzliwego dziwaka.
- No cóż, wiesz, przed naszym przyjazdem musieli tu nieźle imprezować – odpowiedział ironicznie drugi mężczyzna. Jego głos brzmiał inaczej. Był prawdziwie męski, ale z nutą chłopięcego tonu.
- Sheppard, to nie czas na żarty. Nie interesuje cię, kim jest ta dziewczyna? Skąd pochodzi? Czy jej krewni też posiadają takie zdolności?
- Wiesz, nie zastanawiałem się nad tym. Myślałem raczej o tym, jak odstawimy ją do domu. Zapewne jej bliscy odkryli już jej nieobecność i martwią się o nią. – Tą wypowiedzią przypomniał mi o tym, jak bardzo Mirian i całe królestwo muszą się o mnie martwić. Przecież jestem jedyną następczynią tronu. Zniknęłam nagle w tajemniczych okolicznościach w obecności mojego przyjaciela. Zapewne wszyscy podejrzewają go o moje zniknięcie. Muszę szybko wrócić do domu.
- Zawartość jej sakwy świadczy, że na pewno szukała informacji: prowiant, zestaw piśmienniczy, ale najdziwniejsze były zwoje zapisane językiem Pradawnych. Najwyraźniej musi umieć się nim posługiwać.
- Grzebałeś w jej rzeczach?!
- Nie osobiście. Zleciłem to Zelence, ale znów zaczął marudzić po czesku.
- Jak mogłeś? Wiesz, że naruszyłeś przepisy.
- Nie znamy jej.
- To na pewno dobra dziewczyna. Uratowała nas.
- Nie możemy jej ufać. A co jeśli jest zła. To, że pokonała Wraith, nie znaczy, że zrobiła to dla nas. Może ich nienawidzi. Poza tym jej potęga jest przerażająca. Może zniszczyć Atlantydę jednym pstryknięciem palca, a wtedy na pewno wszyscy zginiemy i …
- I tu odzywa się twój pesymizm...
Ich sprzeczka zaszła zdecydowanie za daleko, a ten tchórzliwy człowiek zaczął mnie ostro irytować.
- Przestańcie się kłócić! – Krzyknęłam. Ich spojrzenia przeniosły się na mnie, a zaskoczone miny wywołały moje rozbawienie. – Wcześniej było to nawet interesujące, bo lubię podsłuchiwać mówiących o mnie, ale wasza kłótnia stała się zbyt ostra. Nie toleruję konfliktów zarówno u moich poddanych, jak i obcych. Agresja rodzi agresję, a to nie działa korzystnie dla żadnego z was.
Przez chwilę wpatrywali się we mnie oniemiali ze zdziwienia. Po kilku sekundach jeden z nich odezwał się:
- Wydajesz się być bardzo inteligentna, jak na twoje naście lat. Wiesz, wyglądasz bardzo młodo i …
- Mam prawie dziewiętnaście lat, jeśli już koniecznie chcesz wiedzieć. Chciałabym już stąd odejść. Wszyscy pewnie się o mnie martwią.
- Doktorze Beckett, dziewczyna się obudziła. – powiedział do jakiejś dziwnej słuchawki grubszy mężczyzna. – Carson zaraz będzie.
- To dobrze. Wtedy, gdy, wiesz, hmm… Jakby to nazwać, posłużyłaś się jakąś energią, szybko zasłabłaś. Lekarz musi cię jeszcze przebadać.
- Zgadzam się, jednakże po tym chcę wrócić na moją planetę. Czy posiadacie dostęp do Astra Portia?
- Masz na myśli Wrota? Tak, i to w tym budynku.
- Mam na kartce zapisany adres. Będę naprawdę wdzięczna, mogąc powrócić do mojej ojczyzny.
- Wrócisz z naszą pomocą, jednak chcielibyśmy jeszcze z Tobą porozmawiać na temat tych dziwnych wydarzeń, wtedy na PX-477. Pozwolisz, że zaprowadzimy cię do przywódczyni naszej ekspedycji? Zapomniałbym się przedstawić: Nazywam się dr Rodney McKay, a to jest podpułkownik John Sheppard.
- Jestem Lyra z rodu Ika Lunius Eris.
Po tej rozmowie przyszedł dr Carson Beckett, który miał mnie przebadać. Nosił szare spodnie i biały kitel, a jego miły uśmiech sprawił, że od razu poczułam do niego sympatię. Na początku pobrano mi krew. Nie było to najprzyjemniejsze uczucie, ale nie dałam tego po sobie poznać. Następnie prześwietlono mnie tak zwanym skanerem. Byłam zachwycona wysokim rozwojem technologicznym na tej planecie. Urządzenie, którym mnie badano, było bardzo nowoczesne i jak dla mnie nowe. Co chwilę pytałam Carsona, do czego służy jedna machina, fascynowało mnie wszystko wokół. Rozglądałam się po ambulatorium z takim zainteresowaniem, że zapewne musiało to wyglądać niezwykle zabawnie. Paru lekarzy przyglądało mi się dość dziwnie, ale nie zwracałam na to uwagi. Cieszyłam się, że trafiłam tu, na Atlantydę i mogłam ją zobaczyć na własne oczy.

Użytkownik igut214 edytował ten post 04.03.2012 - |14:41|

[cooky]

Ojej, rzeczywiście, bardzo długo nic nie dodawałaś. Już myślałam, że zaginęłaś w akcji.

[Madi]

igut214 wróciłaś i to z nowym fragmentem cieszę się (z obu wydarzeń). No cóż rozumiem twój brak czasu, mam podobny zastój dzięki studiowaniu, tak więc wszystko przed Tobą Liczę jednak, że znajdziesz chwilkę by napisać kolejną część.
Tymczasem biorę się do przeczytania ficka od początku, bo jakoś akcja w tej części nie przypomniała mi pozostałych chyba zaglądałam tutaj w czasach epoki kamienia łupanego i obawiam się że zapomniałam ciągu wydarzeń
Pozdrawiam.

[Palek21]

Witamy forumowiczkę marnotrawną Nareszcie nowość
Dobry kawałek, ciekawe jak Lyra wróci do domu.

[xetnoinu]

Ja się również, jako nowy w tym zakątku Forum, dołączam do powitań starej fanfikowej wyjadaczki
Mam nadzieję, że teraz nas nie będziesz opuszczać na zbyt długo.

Tekst jest duży, a ja czytam metodą paznokciową, więc będę dopisywał uwagi i korektę sukcesywnie. Na raz tego nie ogarnę.

Pozdrawiam:)

[xetnoinu]

Zdobiłem korektę.

Spoiler

zrób mi nowej herbaty (następną herbatę). Ta już wystygła. - co? mi zrób czyli zrób mi następną herbatę, albo zrób trochę czego? herbaty ale musi wtedy być słowo trochę

zapożyczalibyśmy energii (energię) z podprzestrzeni. - błąd jak wyżej rzeczownik po czasowniku w złym przypadku, pożyczać co? energię

Muszę lecieć do domu, chociaż bardzo lubię twój nadworny pałac. Nadworny to jest kucharz, pałac może być letni, królewski, itd

spokrewniona z Przodkami // gdy przodkowie odeszli//którzy pokonali Starożytnych - Tu jest problem konsekwencji w tekście. Trzeba się zdecydować czy mowa o Starożytnych czy o Pradawnych czy o Przodkach - jako swoistej nazwy typu Niemiec, Polak i stosować bez wyjątku jedną formę. To samo z Widmami i oryginalną ich nazwą angielską. Nie można sobie tego zamiennie stosować, co stale w tym opowiadaniu ma miejsce. I kwestia wielkich i małych liter. Literacko: Ten Polak (obywatel państwa) jest warszawiakiem (mieszkaniec miasta). Zatem w dziedzinie nazewnictwa i wielkich i małych liter należy konsekwentnie poprawić cały tekst. Problem jest z Atlantydą i osadami - czy to są mieszkańcy czy już obywatele. Trzymanie się zasad unaocznia wyższość tekstu nad mową (i ortografii polskiej nad angielską) w modelowym zdaniu z podręcznika historii: Ci Rzymianie nie byli rzymianami, mieszkali na prowincji. (obywatele - mieszkańcy miasta).

Postanowiłam jeszcze przeglądnąć (przejrzeć) manuskrypt.- nie ma takiego słowa po polsku, występuje tylko regionalne i w tekście takim jak ten, napisanym literacką polszczyzną, jest błędem. i jestem bardzo, bardzo cięty na te okropne słówko

Podążyłam szybko do jego domu (Miriana) i zapukałam do drewnianych drzwi. Otworzył mi je jego ojciec zaskoczony mą wizytą. -za dużo zaimków

A kiedy wrócisz?- Za niedługo (Wkrótce/zaraz/za kilka godzin itd) - nie ma takiego określenia po polsku,

skałę, z której spływał wodospad, a kontynuowany był przez wartki, górski strumień. W oddali majaczyły się góry - ze skłay moze coś wyplywać, po skale może spływać - nie może coś ze skały spływac to nielogiczne. Potem imiesłów "kontynuowany" jest bardzo rażący w zestawieniu z poetyckim niż codziennym słowem "wartki". To się gryzie stylistycznie. I na koniec majaczyły - czyli gadały od rzeczy, bredziły góry i to jeszcze bredziły się te góry - cokolwiek to niby ma znaczyć. Cała sekwencja do radykalnej przebudowy. Np ...skałę, z której wypływał wodospad, dający początek wartkiemu, górskiemu strumieniowi. W oddali dało się dostrzec góry.

Sam szczyt był bardzo szpiczasty (strzelisty)- szpiczaste są np czapki i nosy.

miał służyć za ośrodek edukacyjny mający szkolić kolejnych badaczy minerałów, jak i innych specjalizacji. - zdanie nie da się czytać: miał, mający, kolejnych badaczy, innych specjalizacji. Lepiej np: miał służyć za ośrodek edukacyjny specjalizujący w wielu dziedzinach, w tym w zakresie badania minerałów. Albo jakoś podobnie.

nazywali je MPZami (MPZ)- , ona tak to wymawia jak zapisałaś czyli empezami (MPZami)? czy tak jak w tłumaczeniu AXN empezetami (MPZ-ami)? proponuję zostawić skrótowiec bez końcówki, jest poprawnie i najlepiej to wygląda.

zachować ciągło(ś)ć

Ostatnio zaczynał mi wierzyć. Zaczęłam z tym walczyć - powtórzenie, może prościej. Walczyłam z tym.

Jest wielkości miasta. - niepotrzebne

sam kolor, jak na zewnątrz - tu bez przecinka

wiedziało, ż(e) nic mu nie grozi.

zmierzając do nieznanego (nie znanego) mi celu - gdy w zdaniu jest informacja komu?, przez kogo? po imiesłowie przymiotnikowym, wtedy partykuła "nie" pisana musi być oddzielnie. Niewypieczony chleb. Nie wypieczony przez piekarza chleb. Nieznany cel. Nie znany mi cel.

nie zawahała się ani na (przez) chwilę

były (powstały) dwie wielkie krwawiące

7 metrów, 5 metrów, 3 metry. Siedem metrów, pięć metrów, trzy metry. - słownie, bo nie rozpoczyna się zdania cyfrą i wygląda to jak zadanie z matematyki

Aż d(D)rżałam ze strachu.

niebiesko-skórymi niebieskoskórymi istotami. Jezeli ich skóra była w odcieniu niebieskim, to łącznie jak w słowie czerwonoskóry. Jeżeli coś było jednocześnie i białe, i czerwone to tak: flaga biało-czerwona

czarną, suknię - ten przecinek do wyrzucenia

Przyprowadzić ją do mnie! Żołnierze podeszli do mnie i popchnęli (mnie) w jej stronę
że Az (aż) ciężka do zniesienia.
Biało fioletowe (Biało-fioletowe) promienie po k(o)lei zabijały wszystkie niebiesko-skóre (niebieskoskóre) istoty w mieście

Osłabiona padłam na podłogę, a chwilę potem cztery osoby, które jeszcze pozostały w pomieszczeniu żywe, rzuciły mi się na pomoc. Zostałam złapana przez przystojnego szatyna, a zaraz po tym pojawiły się trzy kolejne twarze. - jak padła na podłogę to nikt nie mógł dobiec do niej ani jej łapać, bo już padła czyli na niej leżała.
lepiej np: Osłabiona słaniałam się, padając z nóg. Cztery osoby, które jeszcze pozostały w pomieszczeniu żywe, rzuciły mi się na pomoc. Zostałam złapana przez przystojnego szatyna. Zaraz po tym pojawiły się trzy kolejne twarze

lekko przytytego naukowca - nie ma takiego słowa po polsku, lepiej: lekko otyłego naukowca

Nie pamiętam tego, co się potem zdarzyło.

Jestem w potrzasku, szare światło brzasku - brak konsekwencji interpunkcyjnej, Pierwszy fragment poetycki ma przecinki i kropki zatem ten powinien być tak samo nimi ukraszony - to jest jedno opowiadanie i na jego "terenie" musi być zachowana jedność stylu i formy. Zatem interpunkcja fragmentów liryki do zmiany.

więcej obowiązków, niż miałam w gimnazjum - he he teraz rozumiem, dlaczego robisz tzw. szkolne błędy, Ty w szkole jeszcze się uczysz I jestem zaskoczony, bo jak na swój wiek styl masz ponadprzeciętny - bardzo dobry, dojrzały, o dużym słownictwie, bez nagminnych teraz anglicyzmów - i umiesz stawiać przecinki, co jest zjawiskiem na wymarciu. Ale uwagi ogólne dam, jak poprawię całość.

niż na pierwszy rzut oka (mogło się zdawać). - trzeba dopisać, bo dziwnie brzmi

a (np: tkwiący we mnie swoisty) sobowtór wiedział, jak ją ujarzmić - ni z gruchy ni z pietruchy nagle sobowtór, może zupełnie inaczej: a nie znane mi alter ego... albo najprościej: moje odbicie wiedziało jak ją ....sobowtór jest bardzo materialnym słowem i sugeruje występowanie jakiejś fizycznej nowej postaci - dlatego ta wstaweczka przeze mnie zaproponowana nieco to osłabia. Pomyśl jak to zmienić.

była jej władczynią, (P)radawną. - już o tym pisałem, zasada konsekwencji formy w tekście co do słowa (Pradawna/Starożytna/Przodek) i użycia wielkiej litery

Niektóre traktuj(e) się tylko, jako wskazówki, inne, jako zapowiedzi ważnych wydarzeń. Za dużo przecinków tym razem i zdanie jest nieczytelne. Przecinki oddzielają zadania podrzędne i współrzędne oraz wtrącenia i równoważniki zdań - czyli mechanicznie nie można stawiać przecinków przed spójnikami. "jako wskazówki" nie jest ani wtrąceniem, ani równoważnikiem ani zdaniem tylko odpowiedzią na pytanie zawarte w czasowniku traktować jako co? jako wskazówki - czyli to integralna część zdania z czasownikiem traktować. Lepiej: Niektóre traktuje się tylko jako wskazówki, inne jako zapowiedzi ważnych wydarzeń. !tylko jeden przecinek.

podobny do mego (tego), jeszcze nigdy (nikomu się )nie zdarzył się w moim świecie lub nikt go nie ujawnił. Moja własna - trzy razy podobny zaimek!
To naprawdę (było zaskakujące) mnie zaskoczyło. - a nawet cztery razy powtarzasz podobne formy!

mojej zwiewnej - a nawet pięć Za dużo oczywistych zaimków - to jasne, że to jej sukienka. Powtarzanie zaimków tego typu, i to jeszcze wszystkie pochodzące od "ja":mnie, mi, mego, mojego - powoduje, że tekst staje się infantylny - kilkuletnie dzieci tak mówią. Ja wiem, że wynika to z tego, że masz bardzo fotograficzną wyobraźnię i niejako dokładnie opisujesz to, co "w niej zobaczyłaś". Ale to ubezwłasnowolnia czytelnika (ma prawo do pewnej interpretacji w wyobrażaniu sobie tego, co opisujesz) i nie da się czytać - taki deszcz zaimkowy aż przytyka. Musisz czytać swój tekst po napisaniu w poszukiwaniu nie tylko literówek i błędów ortograficznych - co robisz, bo teksty są ewidentnie dokładnie sprawdzane - ale także pod kątem powtórzeń słów i nawałnicy zaimkowej.


codziennego, ani o miejscu - ten przecinek do wyrzucenia. "ani o miejscu" nie jest ani równoważnikiem zdania ani wtrąceniem czyli tu bez przecinka (ponownie mechanicznie, odruchowo wstawiony przecineczek )

Jednak nie miałam mocy teleportacji i musiałam pogodzić się z rzeczywistością. Musiałam otworzyć oczy i zmierzyć się z czekającymi mnie sytuacjami. Zaczęłam nasłuchiwać. Słyszałam krzątających się ludzi, - Zastosowałaś celowe powtórzenie "musiałam" więc nie można od razu zrobić tego samego manewru w następnych zdaniach. Spokojnie można to zdanie wyrzucić.

(ich) ciche rozmowy i szepty - przecież to praktycznie to samo w tym wypadku, szepty to ciche mówienie, a nie mówili sami do siebie, więc rozmawiali

plotkowano o kimś i obawiano się, że ten ktoś to usłyszy - oczywiste, znowu powtarzasz informację jasną, podobnie jak z zaimkami wcześniej

gdyż głosy, które dochodziły do moich uszu, wydawały się znajome - a mogą dochodzić do czegoś innego?

przypomniał mi, o tym jak bardzo - powinno być: przypomniał mi o tym, jak bardzo (przecinek na granicy zdań, nie wcześniej)

zapisane językiem starożytnych - chyba Pradawnych o ile widać, że to ich sprawka - zasada konsekwencji w nazewnictwie

To, że pokonała Wraith(,) nie znaczy, że zrobiła to dla nas. Może nienawidzi Widm - ojej to już jest katastrofa. O ile przy Starożytnych i Pradawnych można się spierać, że w kulturze bohaterki mają na Pradawnych swoje określenie np Starożytni - i kiedyś bohaterka to zobaczy i powie oooo nasi Starożytni zwani sa przez was Pradawnymi - to ta sama grupa. O tyle z Widmami to nie przejdzie. To jakby w tłumaczeniu bajki o Kubusiu Puchatku co jakiś czas nagle używać oryginalnego Winnie the Pooh - tak nie wolno. A dla fana SG to zupełnie nie przejdzie bo wiem, że stosujesz nazewnictwo pochodzące z tłumaczenia grupy Hatak (Pradawni, Wraith, dart) i tłumaczenia AXN (Starożytni, Widma, żądło). Masz prawo wybrać swój zestaw np (Pradawni, Widma, dart) ale musisz być przez cały tekst konsekwentna. Inaczej to są po prostu błędy.

Ich spojrzenia przeniosły się na mnie, a ich zaskoczone miny - po pierwsze to powtórzenie, po drugie to oczywiste, że to ich miny

podsłuchiwać innych mówiących o mnie - mówiący - ma funkcję rzeczownikową stąd innych jest zbędne

z nich odezwał się do mnie - za dużo zaimków

Chciałabym już stąd odejść - powtórzenie

dziewczyna już się obudziła - powtórzenie

Jakby to nazwać, posłużyłaś się mocą (jakąś energią) - nie można użyć tradycyjnego terminu stosowanego przez księżniczkę czyli słowa moc - to mówi ktoś bez wiedzy o tradycji jej świata i powinien to być termin jakim posłużyłby się ziemski badacz, czyli np energią

adres mojej planety. Będę naprawdę wdzięczna, mogąc powrócić do mojej ojczyzny. mojej-mojej powtórzenia z zaimkiem

Wrócisz do niej z naszą pomocą - jak wyżej

Zapomniałbym się przedstawić. (N)azywam się dr Rodney McKay, a to jest podpułkownik John Sheppard.
prześwietlono mnie (tak zwanym) skanerem. - Ona musiała dopiero tu poznać to słowo.

Bardzo dobrze napisany tekst, dojrzały język, bogate słownictwo, brak naleciałości z angielskiego w postaci kalek językowych. Widać staranność, bo praktycznie nie ma literówek i błędów interpunkcyjnych. Mało kolokwializmów. Czyta się to bardzo dobrze. Na taką ilość tekstu wychwyciłem relatywnie bardzo mało fragmentów wymagających korekty - bo to korekta z dwu stronic Forum! a nie jednej wypowiedzi w wątku. Dzięki temu mogłem się pozagłębiać i zrobić także korektę stylistyczną.

Wnioski.

Pojawiają się tzw bardzo szkolne błędy (zaimkomania, nieistniejące w literackim konstrukcje: rozglądnąć, przytyty, za niedługo, góry majaczyły) - ale Ty w owej szkole czyli liceum jesteś - co niejako Cię usprawiedliwia.

Warsztatowo żaden polonista nie wyjaśnił Ci czym jest zasada jedności stylu i formy tekstu - ale to wynika z tego, że jesteś pewnie ostatnią Mohikanką w klasie, która pisze własną prozę i lirykę i to jeszcze w ramach określonej formy, jaką jest opowiadanie fanowskie. (Jedność typu i stylu narracji, jednakowy sposób interpunkcji fragmentów liryki, konsekwencja w nazewnictwie i stosowaniu wielkich liter, ostrożność w stosowaniu wyrażeń potocznych).

Widać, że gimnazjalno-licealną mizerię programową języka polskiego uzupełniasz sama - ale bez wyjaśnień nauczyciela to trudne i stąd stawiasz odrobinkę za dużo przecinków. Stosujesz w nadmiarze zasadę stawiania przecinka przed spójnikiem "z automatu". To się sprawdza w prostych zdaniach, ale Twoje są bardziej wykwintne i rozbudowane - i metoda "z automatu" się nie sprawdza. Ale nie martw się - lepiej przecinków za dużo jak za mało. To już takie niuanse. Palek21 dla odmiany tej "automatycznej" reguły prawie nie przyswaja, a ty z nią przeginasz Ja np. należę do tych przeginających i zawsze walczę ze sobą, aby było u mnie mniej tych ogonków, dwukropków, myślników i wykrzykników. Zerknij do opowiadań Palek21, bo tam gdzieś produkowaliśmy się w zakresie metod na poprawne uprzecinkawianie tekstów.

I na koniec błędy wynikające z tego, że w szkołach przestali nauczać reguł ortografii. O imiesłowach i "nie" typu: niewypieczony chleb/ nie wypieczony przez piekarza chleb - już było. Ale powtórzę. Jeżeli po zaprzeczonym imiesłowie występuje odpowiedź na pytanie komu/ przez kogo to partykuła "nie" jest pisana oddzielnie. Nie wypieczony przez (kogo?) piekarza chleb, Nie znani (komu?) policji sprawcy. I tylko tak.

Niebieskoskóry, czarnoskóry, białolicy - łącznie, bo to skóra w odcieniu niebieskim, lico białe itd
Biało-czerwona flaga, światło biało-niebieskie - z kreseczką, bo jednocześnie jest owa flaga i biała i czerwona itd.

Pozdrawiam
Mam nadzieję, że korekta będzie pomocna. Czekam na ciąg dalszy, bom się wciągnął straszliwie .....co dalej z Erisówną. I używaj czasem jej imienia, bo ja po przeczytaniu całości, powiem szczerze, nie zapamiętałem.

Użytkownik xetnoinu edytował ten post 25.02.2012 - |10:59|

[igut214]

Zdobiłem korektę.

Spoiler

zrób mi nowej herbaty (następną herbatę). Ta już wystygła. - co? mi zrób czyli zrób mi następną herbatę, albo zrób trochę czego? herbaty ale musi wtedy być słowo trochę

zapożyczalibyśmy energii (energię) z podprzestrzeni. - błąd jak wyżej rzeczownik po czasowniku w złym przypadku, pożyczać co? energię

Muszę lecieć do domu, chociaż bardzo lubię twój nadworny pałac. Nadworny to jest kucharz, pałac może być letni, królewski, itd

spokrewniona z Przodkami // gdy przodkowie odeszli//którzy pokonali Starożytnych - Tu jest problem konsekwencji w tekście. Trzeba się zdecydować czy mowa o Starożytnych czy o Pradawnych czy o Przodkach - jako swoistej nazwy typu Niemiec, Polak i stosować bez wyjątku jedną formę. To samo z Widmami i oryginalną ich nazwą angielską. Nie można sobie tego zamiennie stosować, co stale w tym opowiadaniu ma miejsce. I kwestia wielkich i małych liter. Literacko: Ten Polak (obywatel państwa) jest warszawiakiem (mieszkaniec miasta). Zatem w dziedzinie nazewnictwa i wielkich i małych liter należy konsekwentnie poprawić cały tekst. Problem jest z Atlantydą i osadami - czy to są mieszkańcy czy już obywatele. Trzymanie się zasad unaocznia wyższość tekstu nad mową (i ortografii polskiej nad angielską) w modelowym zdaniu z podręcznika historii: Ci Rzymianie nie byli rzymianami, mieszkali na prowincji. (obywatele - mieszkańcy miasta).

Postanowiłam jeszcze przeglądnąć (przejrzeć) manuskrypt.- nie ma takiego słowa po polsku, występuje tylko regionalne i w tekście takim jak ten, napisanym literacką polszczyzną, jest błędem. i jestem bardzo, bardzo cięty na te okropne słówko

Podążyłam szybko do jego domu (Miriana) i zapukałam do drewnianych drzwi. Otworzył mi je jego ojciec zaskoczony mą wizytą. -za dużo zaimków

A kiedy wrócisz?- Za niedługo (Wkrótce/zaraz/za kilka godzin itd) - nie ma takiego określenia po polsku,

skałę, z której spływał wodospad, a kontynuowany był przez wartki, górski strumień. W oddali majaczyły się góry - ze skłay moze coś wyplywać, po skale może spływać - nie może coś ze skały spływac to nielogiczne. Potem imiesłów "kontynuowany" jest bardzo rażący w zestawieniu z poetyckim niż codziennym słowem "wartki". To się gryzie stylistycznie. I na koniec majaczyły - czyli gadały od rzeczy, bredziły góry i to jeszcze bredziły się te góry - cokolwiek to niby ma znaczyć. Cała sekwencja do radykalnej przebudowy. Np ...skałę, z której wypływał wodospad, dający początek wartkiemu, górskiemu strumieniowi. W oddali dało się dostrzec góry.

Sam szczyt był bardzo szpiczasty (strzelisty)- szpiczaste są np czapki i nosy.

miał służyć za ośrodek edukacyjny mający szkolić kolejnych badaczy minerałów, jak i innych specjalizacji. - zdanie nie da się czytać: miał, mający, kolejnych badaczy, innych specjalizacji. Lepiej np: miał służyć za ośrodek edukacyjny specjalizujący w wielu dziedzinach, w tym w zakresie badania minerałów. Albo jakoś podobnie.

nazywali je MPZami (MPZ)- , ona tak to wymawia jak zapisałaś czyli empezami (MPZami)? czy tak jak w tłumaczeniu AXN empezetami (MPZ-ami)? proponuję zostawić skrótowiec bez końcówki, jest poprawnie i najlepiej to wygląda.

zachować ciągło(ś)ć

Ostatnio zaczynał mi wierzyć. Zaczęłam z tym walczyć - powtórzenie, może prościej. Walczyłam z tym.

Jest wielkości miasta. - niepotrzebne

sam kolor, jak na zewnątrz - tu bez przecinka

wiedziało, ż(e) nic mu nie grozi.

zmierzając do nieznanego (nie znanego) mi celu - gdy w zdaniu jest informacja komu?, przez kogo? po imiesłowie przymiotnikowym, wtedy partykuła "nie" pisana musi być oddzielnie. Niewypieczony chleb. Nie wypieczony przez piekarza chleb. Nieznany cel. Nie znany mi cel.

nie zawahała się ani na (przez) chwilę

były (powstały) dwie wielkie krwawiące

7 metrów, 5 metrów, 3 metry. Siedem metrów, pięć metrów, trzy metry. - słownie, bo nie rozpoczyna się zdania cyfrą i wygląda to jak zadanie z matematyki

Aż d(D)rżałam ze strachu.

niebiesko-skórymi niebieskoskórymi istotami. Jezeli ich skóra była w odcieniu niebieskim, to łącznie jak w słowie czerwonoskóry. Jeżeli coś było jednocześnie i białe, i czerwone to tak: flaga biało-czerwona

czarną, suknię - ten przecinek do wyrzucenia

Przyprowadzić ją do mnie! Żołnierze podeszli do mnie i popchnęli (mnie) w jej stronę
że Az (aż) ciężka do zniesienia.
Biało fioletowe (Biało-fioletowe) promienie po k(o)lei zabijały wszystkie niebiesko-skóre (niebieskoskóre) istoty w mieście

Osłabiona padłam na podłogę, a chwilę potem cztery osoby, które jeszcze pozostały w pomieszczeniu żywe, rzuciły mi się na pomoc. Zostałam złapana przez przystojnego szatyna, a zaraz po tym pojawiły się trzy kolejne twarze. - jak padła na podłogę to nikt nie mógł dobiec do niej ani jej łapać, bo już padła czyli na niej leżała.
lepiej np: Osłabiona słaniałam się, padając z nóg. Cztery osoby, które jeszcze pozostały w pomieszczeniu żywe, rzuciły mi się na pomoc. Zostałam złapana przez przystojnego szatyna. Zaraz po tym pojawiły się trzy kolejne twarze

lekko przytytego naukowca - nie ma takiego słowa po polsku, lepiej: lekko otyłego naukowca

Nie pamiętam tego, co się potem zdarzyło.

Jestem w potrzasku, szare światło brzasku - brak konsekwencji interpunkcyjnej, Pierwszy fragment poetycki ma przecinki i kropki zatem ten powinien być tak samo nimi ukraszony - to jest jedno opowiadanie i na jego "terenie" musi być zachowana jedność stylu i formy. Zatem interpunkcja fragmentów liryki do zmiany.

więcej obowiązków, niż miałam w gimnazjum - he he teraz rozumiem, dlaczego robisz tzw. szkolne błędy, Ty w szkole jeszcze się uczysz I jestem zaskoczony, bo jak na swój wiek styl masz ponadprzeciętny - bardzo dobry, dojrzały, o dużym słownictwie, bez nagminnych teraz anglicyzmów - i umiesz stawiać przecinki, co jest zjawiskiem na wymarciu. Ale uwagi ogólne dam, jak poprawię całość.

niż na pierwszy rzut oka (mogło się zdawać). - trzeba dopisać, bo dziwnie brzmi

a (np: tkwiący we mnie swoisty) sobowtór wiedział, jak ją ujarzmić - ni z gruchy ni z pietruchy nagle sobowtór, może zupełnie inaczej: a nie znane mi alter ego... albo najprościej: moje odbicie wiedziało jak ją ....sobowtór jest bardzo materialnym słowem i sugeruje występowanie jakiejś fizycznej nowej postaci - dlatego ta wstaweczka przeze mnie zaproponowana nieco to osłabia. Pomyśl jak to zmienić.

była jej władczynią, (P)radawną. - już o tym pisałem, zasada konsekwencji formy w tekście co do słowa (Pradawna/Starożytna/Przodek) i użycia wielkiej litery

Niektóre traktuj(e) się tylko, jako wskazówki, inne, jako zapowiedzi ważnych wydarzeń. Za dużo przecinków tym razem i zdanie jest nieczytelne. Przecinki oddzielają zadania podrzędne i współrzędne oraz wtrącenia i równoważniki zdań - czyli mechanicznie nie można stawiać przecinków przed spójnikami. "jako wskazówki" nie jest ani wtrąceniem, ani równoważnikiem ani zdaniem tylko odpowiedzią na pytanie zawarte w czasowniku traktować jako co? jako wskazówki - czyli to integralna część zdania z czasownikiem traktować. Lepiej: Niektóre traktuje się tylko jako wskazówki, inne jako zapowiedzi ważnych wydarzeń. !tylko jeden przecinek.

podobny do mego (tego), jeszcze nigdy (nikomu się )nie zdarzył się w moim świecie lub nikt go nie ujawnił. Moja własna - trzy razy podobny zaimek!
To naprawdę (było zaskakujące) mnie zaskoczyło. - a nawet cztery razy powtarzasz podobne formy!

mojej zwiewnej - a nawet pięć Za dużo oczywistych zaimków - to jasne, że to jej sukienka. Powtarzanie zaimków tego typu, i to jeszcze wszystkie pochodzące od "ja":mnie, mi, mego, mojego - powoduje, że tekst staje się infantylny - kilkuletnie dzieci tak mówią. Ja wiem, że wynika to z tego, że masz bardzo fotograficzną wyobraźnię i niejako dokładnie opisujesz to, co "w niej zobaczyłaś". Ale to ubezwłasnowolnia czytelnika (ma prawo do pewnej interpretacji w wyobrażaniu sobie tego, co opisujesz) i nie da się czytać - taki deszcz zaimkowy aż przytyka. Musisz czytać swój tekst po napisaniu w poszukiwaniu nie tylko literówek i błędów ortograficznych - co robisz, bo teksty są ewidentnie dokładnie sprawdzane - ale także pod kątem powtórzeń słów i nawałnicy zaimkowej.


codziennego, ani o miejscu - ten przecinek do wyrzucenia. "ani o miejscu" nie jest ani równoważnikiem zdania ani wtrąceniem czyli tu bez przecinka (ponownie mechanicznie, odruchowo wstawiony przecineczek )

Jednak nie miałam mocy teleportacji i musiałam pogodzić się z rzeczywistością. Musiałam otworzyć oczy i zmierzyć się z czekającymi mnie sytuacjami. Zaczęłam nasłuchiwać. Słyszałam krzątających się ludzi, - Zastosowałaś celowe powtórzenie "musiałam" więc nie można od razu zrobić tego samego manewru w następnych zdaniach. Spokojnie można to zdanie wyrzucić.

(ich) ciche rozmowy i szepty - przecież to praktycznie to samo w tym wypadku, szepty to ciche mówienie, a nie mówili sami do siebie, więc rozmawiali

plotkowano o kimś i obawiano się, że ten ktoś to usłyszy - oczywiste, znowu powtarzasz informację jasną, podobnie jak z zaimkami wcześniej

gdyż głosy, które dochodziły do moich uszu, wydawały się znajome - a mogą dochodzić do czegoś innego?

przypomniał mi, o tym jak bardzo - powinno być: przypomniał mi o tym, jak bardzo (przecinek na granicy zdań, nie wcześniej)

zapisane językiem starożytnych - chyba Pradawnych o ile widać, że to ich sprawka - zasada konsekwencji w nazewnictwie

To, że pokonała Wraith(,) nie znaczy, że zrobiła to dla nas. Może nienawidzi Widm - ojej to już jest katastrofa. O ile przy Starożytnych i Pradawnych można się spierać, że w kulturze bohaterki mają na Pradawnych swoje określenie np Starożytni - i kiedyś bohaterka to zobaczy i powie oooo nasi Starożytni zwani sa przez was Pradawnymi - to ta sama grupa. O tyle z Widmami to nie przejdzie. To jakby w tłumaczeniu bajki o Kubusiu Puchatku co jakiś czas nagle używać oryginalnego Winnie the Pooh - tak nie wolno. A dla fana SG to zupełnie nie przejdzie bo wiem, że stosujesz nazewnictwo pochodzące z tłumaczenia grupy Hatak (Pradawni, Wraith, dart) i tłumaczenia AXN (Starożytni, Widma, żądło). Masz prawo wybrać swój zestaw np (Pradawni, Widma, dart) ale musisz być przez cały tekst konsekwentna. Inaczej to są po prostu błędy.

Ich spojrzenia przeniosły się na mnie, a ich zaskoczone miny - po pierwsze to powtórzenie, po drugie to oczywiste, że to ich miny

podsłuchiwać innych mówiących o mnie - mówiący - ma funkcję rzeczownikową stąd innych jest zbędne

z nich odezwał się do mnie - za dużo zaimków

Chciałabym już stąd odejść - powtórzenie

dziewczyna już się obudziła - powtórzenie

Jakby to nazwać, posłużyłaś się mocą (jakąś energią) - nie można użyć tradycyjnego terminu stosowanego przez księżniczkę czyli słowa moc - to mówi ktoś bez wiedzy o tradycji jej świata i powinien to być termin jakim posłużyłby się ziemski badacz, czyli np energią

adres mojej planety. Będę naprawdę wdzięczna, mogąc powrócić do mojej ojczyzny. mojej-mojej powtórzenia z zaimkiem

Wrócisz do niej z naszą pomocą - jak wyżej

Zapomniałbym się przedstawić. (N)azywam się dr Rodney McKay, a to jest podpułkownik John Sheppard.
prześwietlono mnie (tak zwanym) skanerem. - Ona musiała dopiero tu poznać to słowo.

Bardzo dobrze napisany tekst, dojrzały język, bogate słownictwo, brak naleciałości z angielskiego w postaci kalek językowych. Widać staranność, bo praktycznie nie ma literówek i błędów interpunkcyjnych. Mało kolokwializmów. Czyta się to bardzo dobrze. Na taką ilość tekstu wychwyciłem relatywnie bardzo mało fragmentów wymagających korekty - bo to korekta z dwu stronic Forum! a nie jednej wypowiedzi w wątku. Dzięki temu mogłem się pozagłębiać i zrobić także korektę stylistyczną.

Wnioski.

Pojawiają się tzw bardzo szkolne błędy (zaimkomania, nieistniejące w literackim konstrukcje: rozglądnąć, przytyty, za niedługo, góry majaczyły) - ale Ty w owej szkole czyli liceum jesteś - co niejako Cię usprawiedliwia.

Warsztatowo żaden polonista nie wyjaśnił Ci czym jest zasada jedności stylu i formy tekstu - ale to wynika z tego, że jesteś pewnie ostatnią Mohikanką w klasie, która pisze własną prozę i lirykę i to jeszcze w ramach określonej formy, jaką jest opowiadanie fanowskie. (Jedność typu i stylu narracji, jednakowy sposób interpunkcji fragmentów liryki, konsekwencja w nazewnictwie i stosowaniu wielkich liter, ostrożność w stosowaniu wyrażeń potocznych).

Widać, że gimnazjalno-licealną mizerię programową języka polskiego uzupełniasz sama - ale bez wyjaśnień nauczyciela to trudne i stąd stawiasz odrobinkę za dużo przecinków. Stosujesz w nadmiarze zasadę stawiania przecinka przed spójnikiem "z automatu". To się sprawdza w prostych zdaniach, ale Twoje są bardziej wykwintne i rozbudowane - i metoda "z automatu" się nie sprawdza. Ale nie martw się - lepiej przecinków za dużo jak za mało. To już takie niuanse. Palek21 dla odmiany tej "automatycznej" reguły prawie nie przyswaja, a ty z nią przeginasz Ja np. należę do tych przeginających i zawsze walczę ze sobą, aby było u mnie mniej tych ogonków, dwukropków, myślników i wykrzykników. Zerknij do opowiadań Palek21, bo tam gdzieś produkowaliśmy się w zakresie metod na poprawne uprzecinkawianie tekstów.

I na koniec błędy wynikające z tego, że w szkołach przestali nauczać reguł ortografii. O imiesłowach i "nie" typu: niewypieczony chleb/ nie wypieczony przez piekarza chleb - już było. Ale powtórzę. Jeżeli po zaprzeczonym imiesłowie występuje odpowiedź na pytanie komu/ przez kogo to partykuła "nie" jest pisana oddzielnie. Nie wypieczony przez (kogo?) piekarza chleb, Nie znani (komu?) policji sprawcy. I tylko tak.

Niebieskoskóry, czarnoskóry, białolicy - łącznie, bo to skóra w odcieniu niebieskim, lico białe itd
Biało-czerwona flaga, światło biało-niebieskie - z kreseczką, bo jednocześnie jest owa flaga i biała i czerwona itd.

Pozdrawiam
Mam nadzieję, że korekta będzie pomocna. Czekam na ciąg dalszy, bom się wciągnął straszliwie .....co dalej z Erisówną. I używaj czasem jej imienia, bo ja po przeczytaniu całości, powiem szczerze, nie zapamiętałem.

Dzięki xetnoinu . Poprawię tekst i będzie idealny . Sorki, że dopiero teraz piszę, ale liceum naprawdę zabiera mi czas wolny :/.

[xetnoinu]

@igut214
Zamiast poprawiać, zacznij pisać ciąg dalszy - bo mnie zżera z ciekawości cożesz ... dalej
A jak wena niesie pomysły na coś innego niż historia Erisówny - to też dawaj, bo bardzo miło się czyta Twoje opowiadania i brakuje tu ewidentnie Twojej obecności. Pozdrawiam

Użytkownik xetnoinu edytował ten post 04.06.2012 - |19:46|